نخواستم رفتن تو باورم شه تو رو یک عمر کنارم فرض کردم یه وقتایی که دیدم کم میارم تو رو از خاطراتم قرض کردم ♪ فضای خالی و سرد اتاقم با عکسای تو مهمونی گرفته از اون لحظه که از این خونه رفتی نمیدونی چه بارونی گرفته تو نیستی و مدام بار غم تو داره سنگینی میکنه رو سینه ام هنوز تصویر پر احساس چشمات نمیذاره که جایی رو ببینم ♪ تو نیستی که ببینی انتظارت منو آهسته از پا درمیاره هراس از انتظاری بی نتیجه داره قلبمو از جا درمیاره از این میترسم اینقدر دیر کنی که جهان منو خاموشی بگیره یجوری فکر من درگیر شه با تو که ذهن من فراموشی بگیره واسه آغوش گرفتن تو قلبم به رفتار تنت عادت نداره کسی که عکستو بوسیده یک عمر به عطر بدنت عادت نداره