So kom nærveran fleimandi Uttan at siga mær frá, bara so var hon aftur her Nemur hjarta mítt vís og góð Tykist sum um hon er mín Men eg veit, at hon býr í tær Tá hon fer er hon her men eg dugi ei At liva í løtuni sum er ein treyt Skal eg vera har Og so teskar hin hugsanin mær, at hon er Ikki til, uttan tíð uttan stað Ikki sovna nú-ú mmm Sterkar kenslur hold og blóð Tankar og vilji til at vera í hesum heiminum Tá hon fer er hon her Men eg dugi ei at liva í løtuni, sum er ein treyt Skal eg vera har Og so teskar hin hugsanin mær At hon er, ikki til uttan tíð uttan stað Ikki sovnað nú-ú mmm Tá hon fer er hon her Men eg dugi ei, at liva í løtuni sum er ein treyt Skal eg vera har Og so teskar hin hugsanin mær at hon er Ikki til Uttan tíð uttan stað Ikki sovna nú-ú mmm