Við dreyminum og ryggsekki eg einaferð sum tú
Tú ert ung og tað er nú
Á, góða skalt tú fara kærleiksfull og rein
út í hendan heim
Men eri eg til reiðar nú tú ert ferðaklár
Gjøgnum lívsins vár
Eg berjist við mín iva og ótta mangan dag
Nú tú skalt avstað
Tað er nú tú skalt fara
Tak tað góða við á tíní ferð
Tað er nú tú skalt fara
Út at síggja hesa verð
Vakrir gamlir býir við lív og fólkasál
Túsund mannamál
Húsaveggir sveitta og handan skitnar út
Náttin bjóðar út
Vaknar tú av klokkum sum boða ljósan dag
Og tú skalt avstað
At vitja hægsta tornið at finna longstu brúgv
Og tína vón og trúgv
Tað er nú tú skalt fara
Tak tað góða við á tíní ferð
Tað er nú tú skalt fara
Út at síggja hesa verð
Mettast tú av sólini av salti og av strond
Vitja onnur lond
Vilt tú inn í borgirnar ella út til tey
Tað lív sum mongum beyð
Á leiðini ein fjallabygd har kærleiki er til
Títt hjarta steðga vil
Kanska eina heilsu tú sendir heim til mín
Verðin nú er tín
Tað er nú tú skalt fara
Tak tað góða við á tíní ferð
Tað er nú tú skalt fara
Út at síggja hesa verð