Gəlir gözümün önünə sənli günlərim
Danışıram özüm-özümlə qarışır şeirə sözlərim
Səhvlərini bağışlamaz tanrı! Yoxdu düzlərin
Sanki möhürlənib qəlbin, kordur görmür gözlərin
İndi uzağlardasan bilirəm, dönmərsən geri
Amma unutma ki bu qəlbdə boş qalıb sənin yerin
İşdi bir gün əgər təsadüfən düşsəm ağlına
Açıb oxuyarsan bu məktubumu, lakin ağlamaaaa
Gedişin Məni salıbdır Dərdə
Düşür Yadıma gözlərin hərdən
Niyə getdin? Axı hansı səbəbdən?
Apardın ürəyimi alıb məndən
Salam ey Həyatımı məhv edən insan
Sən həyatı rahat yaşıyırsanmı?
De görüm qəlb varmı səndə heç?
O qəlbdə vijdan daşıyırsanmı?!
Getməyinə bir sözüm yox inan
Heç olmasa bir səbəb desəydin
Gedəcəyini edirdim guman
Ən azından quru Sağol desəydin
Hanı bəs verlən o gözəl sözlər?
Necə baxdı gözümə o gözlər
Demirsənmi yarın sən necəi özlər
İnan hər gün dönüşünü gözlər
Bəs eləmirmi sənə yazılan sözlər
Qalıb ürəyimdə qoyduğun izlər
Şair şeirlərində səni gizlər
Ağıl yox deyir ürəysə istər
Yaşananlar bir xəyal idi sanki
Gəlib keçir gözümün önündən
Yoxluğun daha acı vermir inanki
Alıb məni aparıb özümdən
Elə bil sönüb ki qəlbimdə bu eşq
Çətin alovlanar qalan közündən
Qalmasın səndən xatirə heçnə
Nə varsa götürüb apar özünlə
Bu məktub mənim üçün qəmli bi səsdi məktub mənim üçün qəmli bi səsdi
Sənə yazıram heyif ki çox əbəsdi
Sözlər sənin üçün yad olar amma
Eşitdiyin səs tanış nəfəsdi