Είναι µέρες που είναι τόσο πεισµωµένο το κακό Δεν κατεβάζει ούτε στιγµή τα µάτια Σε κοιτάζει ίσια στο αίµα σα µωρό Μέχρι να σπάσεις Είναι βράδια που νικάνε και φυσάει από παντού Και ξηµερώνεις µακριά από όλους Φοβισµένος στη φωλιά του κυνηγού Θα σε ξεχάσουν Mην κλειδώνεις πίσω σου την πόρτα Είναι αργά, δεν θα ξαναγυρίσεις H αυλή σου θα γεµίσει άγρια χόρτα Κι εσύ αλλού θα αγαπάς κι αλλιώς θα ζήσεις Mην κλειδώνεις πίσω σου την πόρτα Είναι αργά, δεν θα ξαναγυρίσεις H αυλή σου θα γεµίσει άγρια χόρτα Κι εσύ αλλού θα αγαπάς κι αλλιώς θα ζήσεις Είναι ώρες που δεν φτάνει κι είναι λίγο το καλό Που δεν αντέχει ούτε στιγµή η αγάπη Ο Ιούλιος θα µας κάψει το µυαλό Θα µας τελειώσει Mην κλειδώνεις πίσω σου την πόρτα Είναι αργά, δεν θα ξαναγυρίσεις H αυλή σου θα γεµίσει άγρια χόρτα Κι εσύ αλλού θα αγαπάς κι αλλιώς θα ζήσεις Mην κλειδώνεις πίσω σου την πόρτα Είναι αργά, δεν θα ξαναγυρίσεις H αυλή σου θα γεµίσει άγρια χόρτα Κι εσύ αλλού θα αγαπάς κι αλλιώς θα ζήσεις Κι εσύ αλλού θα αγαπάς κι αλλιώς θα ζήσεις