En de zon schijnt op de krant die neerploft Met een dof, onheilspellend geluid En hij gaat me niets leren en niets laten zien Maar het geluid kruipt onder mijn huid En de zon luistert mee naar het ritme Van een donker, bonkend geluid Ik denk hier klopt nooit iets, hier voegt nooit iets Maar het ritme kruipt onder mijn huid Want zo klinkt mijn straat, de straat waar ik woon Zo klinkt mijn straat, smerig en schoon Zo klinkt mijn straat die zich zelden vertoont Mijn straat, mijn straat, mijn straat En de zon schijnt mild op de stenen muur Gebouwd voor wat ze verbergt Ik denk, denk niet in dagen, tel ieder uur En lig stil en voel hoe het werkt Zo is mijn straat, de straat waar ik woon Zo is mijn straat, smerig en schoon Zo is mijn straat die zich zelden vertoont Mijn straat, mijn straat, mijn straat En de zon versterkt alle geuren Maar de hitte is slecht voor de lucht Maar de hitte opent de deuren En de hitte kietelt de tucht Zo ruikt mijn straat, de straat waar ik woon Zo ruikt mijn straat, smerig en schoon Zo ruikt mijn straat die zich zelden vertoont Mijn straat, mijn straat, mijn straat