Iets houdt me vast in het diepst van m'n gedachten Iets houdt me vast en drukt me langzaam op m'n rug Iets houdt me vast, lange, lange nachten Van het bed naar het venster en weer terug En ik denk, helder en bezopen Aan wat ik liever anders had gedaan Aan de kans die je nooit moet laten lopen Aan degeen die je niet moet laten gaan En ik kijk in de fonkelende ogen van de diva En ze wenkt me met haar ogen, en ze wekt me met haar stem En ze zingt vanuit het warme zachte midden van Europa En haar stem lijkt zo dichtbij, maar zij ver weg, ver weg bij hem Maar ik zeg dit tegen niemand, en ik houd het voor mezelf En ik zeg het tegen niemand, niemand, niemand, niemand, niemand En ik denk, helder en bezopen Aan wat ik liever anders had gedaan Aan de kans die je nooit moet laten lopen Aan degeen die je niet moet laten gaan Degeen die je nooit moet laten gaan