مهتاب
ای مونس عاشقان
روشنایی آسمان
آه مهتاب
زن زیبا بود در این زمونه بلا
خونه ی بی بلا هرگز نمونه ای خدا
زن گل ماتمه
خار و گل با همه
زن نا مهربون دشمن جونه
دل سرای غمه
غم عالم کمه
خونه ی دل دمی بی زن نمونه
امشب شده ام خراب دوباره ساقی بده من شراب دوباره
این دنیای بی وفای امروز بی جام شراب صفا نداره
بی جام شراب صفا نداره
بده شراب نابم . بکن مست و خرابم زدم به سیم آخر که مخلص شرابم
بده شراب نابم . بکن مست و خرابم زدم به سیم آخر که مخلص شرابم
تنها توي ايرون تنها توي ايرون
واه واه كه چه گرمه آفتاب تابستون
ميري لب دريا غافل ميشي از ما ازگرماي تهرون
آخ جون آخ جون
پاييزش چه قشنگه درختاش رنگارنگه به هر جا كه بري شهره فرنگه
صفا داره بهارش كناره سبزه زارش آدم دلش ميخواد يارش كنارش
همون بهاره دل انگيز من بارون پاييزه من نازي كه داري تو فراوون
خاک ذغال زمستون من آب يخ تابستون من به خدا تويي تنها تو ايرون
واسه یه همزبون یه یار خوب و مهربون
دنیا رو پرسه زدم هرشب و روز با دل و جون
همه دنیا رو دیدم تا به اینجا رسیدم
که میگم مثل زن ایرونی هیچ جا ندیدم
زن ایرونی تکه خوشکله با نمکه
زن ایرونی تکه والا یه دنیا نمکه
زن ایرونی تکه خوشکله با نمکه
زن ایرونی تکه والا سراپا نمکه
قدو بالای تو رعنا رو بنازم نوگل باغ تمنا رو بنازم
تو كه با عشوه گری از همه دل می بری
منو شيدا می كنی چرا نميرقصی
تو كه با موی طلا قدو بالای بلا
فتنه بر پا می كنی چرا نمی رقصی
قدو بالای تو رعنا رو بنازم نوگل باغ تمنا رو بنازم