Ik weet niet meer
Hoe wij zijn begonnen
Er was toch nooit iets zonder jou
We spreken elkaars woorden
In door ons bedachte zinnen
En ik hoor bij jou
Mijn zenuwkuch
Weer terug
Je gebaren zijn de mijne
Iets trager dan voorheen
Terwijl ik opeens iets schever loop
Thanks
Nee geen probleem
Dat lululu was ooit van mij
Daar ben ik mee begonnen
Maar jij denkt echt
Dat jij dat hebt
Verzonnen
Er is geen grens van jou naar mij
Ik weet niet meer wie wat nou zei
We zijn
We leven
Het is
Wie ben jij
Zonder mij
Ik ben geen ik meer
Wij zijn een
Morph
De sproeten van mijn schouders
Hebben afgegeven
Ik zag dat er een aantal op jouw neus is blijven kleven
En ik was toch de blonde
Je wordt lichter met de dag
Ik bloos als ik mezelf hoor in jouw lach
We slapen als één organisme
De harten in dezelfde maat
Bange dromen over hoe de een de ander verlaat
Ik ben nu bang voor twee
Soms grijpt het naar de keel
Dan moet je los maar liever niet te veel
Want ik was vaag en jij te fel
Ik ging te traag en jij te snel
Ik was te streng en jij te vrij
Jij te nors en ik te blij
Jij hoort bij mij
Wij zijn een
Morph
♪
Later als we oud zijn lijken we eng veel op elkaar
Dezelfde paarse grijstint in ons super broze haar
Niemand die kan zien
Wie ooit de man was wie de vrouw
Daar lach jij om
Ik lach om jou
En als de lijven op zijn
Dan lig ik dicht tegen je aan
Er was toch nooit iets zonder jou
Dan til ik jou en jij tilt mij
We stijgen op we vliegen vrij
Het leven onder ons zo klein
We verdwijnen
We verdwijnen
We verdwijnen
Wij zijn een
Morph