Al mijn snoep is opverkocht Er zijn geen snoepjes meer voor mij alleen Ik ben niet boos Maar het is triest Want nu ben ik weer de enige die zonder zit Ik gaf ze aan mijn vriend Die ik vriendelijk bedank Voor z'n hongerige ogen En z'n schoenen op de bank En z'n saaie werkverhalen Die kan hij bij me kwijt Ik lach en reageer Maar het kost me zoveel tijd Al mijn snoep is opverkocht Er zijn geen snoepjes meer voor mij alleen Ik ben niet boos Maar het is triest Want nu ben ik weer de enige die zonder zit Ik gaf ze aan m'n buurvrouw Die zit me altijd op de huid Ik hoor alles wat ze doet Ze maakt de hele dag geluid Ik haal haar medicijnen Ze is ziek en slecht ter been Dus de brokjes voor haar hondje Die haal ik ook meteen Al mijn snoep is opverkocht Er zijn geen snoepjes meer voor mij alleen Ik ben niet boos Maar het is triest Want nu ben ik weer de enige die zonder zit Ik gaf ze weg op straat Aan iedereen die wou Dan lachte ik en vroeg Hoe gaat het nu met jou? Aan de zwerver met z'n krantjes Die zo vrolijk naar me lacht Ik moet wel met hem praten Maar het kost me al m'n kracht Ik gaf ze aan m'n moeder, Die zit niet lekker in haar vel Ik gaf ze aan m'n vrienden, Die verwachten dat ik bel Ik gaf ze aan mijn oma, Die moet steun want die is zwak Ik gaf ze aan m'n poes, Die moet steeds een schone bak En de rest van al mijn snoep, Gaf ik met mijn muziek De rest van al mijn snoep, Gaf ik aan mijn publiek Al mijn snoep is opverkocht Er zijn geen snoepjes meer voor mij alleen Ik ben niet boos Maar het is triest Want nu ben ik weer de enige die zonder zit