Stoi na stacji lokomotywa
Ciężka, ogromna
Krew Rosjan z niej spływa
Stoi i sapie, gniecie komucha
Żar z rozgrzanego jej brzucha bucha!
Już ledwo sapie, już ledwo zipie,
A jeszcze palacz ruble w nią sypie
Ruszyła
Maszyna
Po szynach
Ospale
Wagony do niej podoczepiali,
Wielkie, pancerne, z żelaza i stali,
I pełno gnoju w każdym wagonie,
W jednym naboje, a w drugim konie,
A w trzecim siedzą Czechosłowacy,
Siedzą i jedzą tłuste kiełbasy
A czwarty wagon pełen jest złota,
A w piątym stoi sześć fortepianów,
W szóstym armata, o! jaka wielka!
Pod każdym kołem żelazna belka!
W siódmym dębowe stoły i szafy,
W ósmym słoń, niedźwiedź i dwie żyrafy
W dziewiątym - same tuczone świnie,
W dziesiątym - kufry, paki i skrzynie
A tych wagonów jest ze czterdzieści,
Sam nie wiem, co się w nich jeszcze mieści
Czeskosłowacka pomoc nadchodzi,
Z ciężaru dobytku lud oswobodzi!
Szarpnęła wagony i ciągnie z mozołem,
Po trupach jeździ koło za kołem,
I biegu przyspiesza, i gna coraz prędzej,
I dudni, stuka, wzdycha, i pędzi.
A dokąd? A dokąd? A dokąd? Na wprost!
Na Władywostok! Po torze, przez most
Przez góry, przez tunel, przez pola, przez las!
Radziecką mentalność porzucić już czas!