Wiersz Mieczysława Jastruna "Dziady" ♪ (Hmmm...) (Hmmm...) Powracają z pooranym czołem Z wyplutymi na gwiazdy zębami Szyje zgięte Polarnym Kołem W oczach mroźnej pustyni firmament Niby dziadom białym wołopasom Długie rosną im brody śniegowe Tak rozeszli się ze swoim czasem Że stracili dawny wzrok i mowę (Haaah...) (Haaah...) Proszą tylko o chleb i o wódkę Zaszywają się w kąty mieszkania Słychać gulgot i dziąseł mlaskania Tak historia długa życie krótkie (Haaah...) (Haaah...)