Twee rode laarsjes langs het water Een kleine jongen op het strand hij laat zijn sporen na voor later Hij drukt zijn stempel in het zand wat moet hij met de tijd Beginnen de zee van tijd die hem omsluit want steeds weer wist de zee De strijd te winnen En steeds weer wist de zee Zijn voetstap uit Kyrie eleison kyrie eleison heer ontferm u over ons Twee rode laarzen op het slagveld Hij was maar nauwelijks een man waar is die wrede klok die aftelt Wanneer het einde komen kan wie zijn degenen die bepalen wanneer de Laatste deur zich sluit want telkens wist de tijd hem In te halen en telkens wist de tijd zijn voetstap uit Kyrie eleison kyrie eleison heer ontferm u over ons Twee rode laarsjes langs het water een kleine jongen op het strand Ik zie hem wandelen samen met zijn Vader zijn kleine knuistje in die grote hand Kyrie eleison kyrie eleison Heer ontferm u over ons