Mənəm, mənəm türk, önümə gələn hürk Danışam min dilə, hər gün bir hilə Bərkiyə qadağalarım, doğrana dilim il ilə Mənəm burda sahibi-mülk, ətim türkdür, qanım türk Yer üzündə kul mənəm, düşmənimə ğul mən Nəsimi kamanından buraxdığı o tir mənəm, tir mən Qırmızı gözlərim çalxalayıb salaram bura toz-toz, duman mən Vermərəm aman mən, bi bax heybətə (Hey, hey) Tanınaram qeyrətə (Hey, hey) Bağlıyam isalətə, Babək kimi doğranam əyər cisarətə, düşəm əgər isarətə Mübarizəm, tək başıma yığınıza qəniməm Əlimlə verəm vətənə pay, təni mən öncədən bil ki çoxunu bəliyərəm Boyanam qana türkümü məliyərəm Ayıq ol ki, qurdlar rəqs eliyir, yer gəlir gəng eliyir Əlim tüfəngimə kim gəlir cəngimə, Polad Həşimov cənginə Kölgəmə hürkür Özün qorxuya bürkür Mənim elimdir türküm, şükür, şükür Bükür-bükür yırtıcı ələmin Vaxtıdır artır qədəmim Ədəminə səbəb olacam, ey mənə deyən pan Mənim Mehmetciklərim hər biri xan Məni qan, məni qan Vətənin hər yarasına, geci-tezi var Alınacaqdır intiqam Fağır durmamışıq qurulur plan Ay qıvrılan ilan bil Qartalın baxır inan Qan qoxusu gəlir, güman ki, sığmır bura qorxular Bizdə bunlar çoxdular Can dələnər yurda, qan edənlər burda Qüdrət artır nurda, hörmət vardır qurda Quzeydə çaxan günəş güneydə parlar Türküdü elim mənim ala boğazımı darlar Yellənə durmadan ölüm minən tablar Türkəm diyər-diyər qışqırar bu tarlar