Sinto con pingas sobre min mollándome O frío dun mal vento que morre Ao chegar onda min Recorre dentro os restos do fin Sinto en min o mesmo vento que corre Levando restos pretos que morren Ao chegar onda min e ver Que xa non vou máis durmir Entón flúe lento o que penso e non creo Despois subindo polas escadas de oniria Sen saber ben o que debería saber Os demos brancos cantaron asubiando Que non ía ser quen eu sempre quixera ser Despois baixando polas escadas de oniria Sabendo ben o que non debía saber Seguían cantando os demos asubiando Querían que asubiara eu tamén Sinto con pingas sobre min que me esquivan E bailan onda min melodías de xa libre sentir Pensar, ideas posuír Sinto que xa podo vivir e sentir Nunha oniria real sae de min O ser que libre canta ideas novas saen e din Entón flúe lento o que penso e non creo Despois subindo polas escadas de oniria Sen saber ben o que debería saber Os demos brancos cantaron asubiando Que non ía ser quen eu sempre quixera ser Despois baixando polas escadas de oniria Sabendo ben o que non debía saber Seguían cantando os demos asubiando Querían que asubiara eu tamén