Ikke nam een slokje kots en ik vond
Rotsblokken stof en korst en ik stond
Middenin een bos met bomen van grond
Tussen wat er overbleef van het ons
Woorden die verborgen bleven in mond
Voor de allerlaatste keer is de wond
Opengereten klevend aan dons
Dekens van levens blinkend in brons
Ikke schiep een land waar ik wilde komen
Vingers in de lucht haarvaten als bomen
Groeven in de grond waar bloed onder stroomde
Huid als het huis waar wij dan in woonden
Druipend in gruis van onze fantomen
Niet te veel naar kijken dat zijn symptomen
Later is de twijfel daar bij gekomen
Later is de twijfel daar bij gekomen
Dit is zo'n lied waar ik later spijt van krijg
Dit is zo'n tekst beter als ik 'm niet schrijf
Dit heeft zijn prijs betaal 't met repen tijd
Je trekt de dagen zo uit elkaar
Zoekend naar een scheur of een ingang naar
Jaren geleden toen we nog daar
Stonden met een blos en lakens van haar
Hier werden we geboren, vrolijk en naakt
Hier zijn we ons verloren daar waar 't kraakt
Van alle verwachtingen en 't smaakt
Zout op m'n tong je bent afgehaakt
Dit is zo'n lied waar ik later spijt van krijg
Dit is zo'n tekst beter als ik 'm niet schrijf
Dit heeft zijn prijs betaal 't met repen tijd
Alles wat ik wilde heb ik gekregen
Zo boven mezelf en jou uitgestegen
Dingen niet geloven en 't verzwegen
Wilde allang weg maar kwam je steeds tegen
Jij kwam maar in me ik werd steeds leger
Was niet de bedoeling maar wat we deden
Ikke kon niet praten jij kon niet delen
Nu kan 't me eigenlijk niet meer schelen