Yüreğimiz han kapısı gibi yirmi dört saat açık Gönlümüz cennet bahçeleri kadar geniş Acılarla yar busesidir diye sevişiriz Ve yalnızlık sanatının ustasıyız, çok şükür Lokmadır hırkadır eyvallah ile sevindiğimiz Yormadık aklımızı samanlık arpalık için Bilen bilir hangi bağlarda nasıl didindiğimiz Ruhumuza gıda hüzünler toplamak için Neşemizde ağlar, efkarımızda tüter gölgemiz Halimizde bir yeşil kefen bezimizdir hüzün Sevince sevdamızda, susunca nazarımızda yanar Şarabımız... Keyfimiz... İki gözümüzdür hüzün...