Met afgehouwen handen M'n voeten gebonden en bloot Met een hart van steen, een mank linkerbeen M'n hersens als gloeiend lood M'n ogen vastgesloten Vernederd, ontmand en verkracht Zo gleed ik langzaam dieper in Een nare droom vannacht Ik kon je geen afscheid wuiven Geen stamp geven onder je kont Je niet meer beminnen als ik dat zou willen Geen woord van pijn uit m'n mond Kon ik je laten horen Ik zie jullie nooit meer weer Maar wie lef genoeg heeft volgt me Naar het Maggiore Meer Naar de Castelli di Cannero Lago Maggiore Ik wil dat er na mijn dood gezongen wordt Maak het feest niet te lang, niet te kort Er zijn van die feesten in de Castelli Die je voor onmogelijk houdt Met geesten en spoken, canneloni met look in In één minuut word je honderd jaar oud Want er wordt niet begraven, er wordt niet verast Een leek zegt 'het is er niet pluis' Maar in de Castelli voelde ik Mij zeer bijzonder thuis In de Castelli di Cannero Lago Maggiore Ik wil dat er na mijn dood gezongen wordt Maak het feest niet te lang, niet te kort (C) Kris De Bruyne