Stel mezelf voor, aangenaam drie kussen
Die dingen voelen nep maar ik wil niet meer vluchten
Soms wil ik weg en, soms gewoon een knuffel
Breek m'n hoofd al zo lang over verschil tussen
Wie ik wil zijn, en tussen de persoon
Die gij door alle bullshit heen hoopt te vinden in mij
Schets m'n beeld zoals ge wilt en, pak gerust uw tijd
Maar die is toch altijd te weinig ik pak de volgende trein wel
Want shit wat gaat de tijd snel
Van een wandeling door velden zonder stress
Naar expeditie in een mijnveld, ineens vrij echt
Hoofdpijn als ik alleen al aan die tijd denk
En waar is toch die blije jongen die gij ooit waart
Massa's energie iemand die nooit staart
Ik mis hem ook maar hij is weg nu
Realiteit kwam als een kogel en ik vecht nu
En dat is wat ge hoort, maar ze noemen het gestoord
Ik luister niet naar wat ze zeggen ookal heb ik het gehoord
Maken vaart nu op het water, hou m'n benen binnenboord
Hoor de golven niet meer ruisen door de storm in m'n hoofd
Ik ben de stress zo zat, zoveel om aan te denken
Als goeie morgen voor die * honden ga ik draken wekken
Verlies geen vrienden meer omdat ik er geen meer heb
Ofwel zijt ge mijn familie ofwel waart ge er niet echt
Kom maar kijken in m'n hoofd, niemand gaat begrijpen
Ik krijg het zelf niet verwoord hoe dat ik met mezelf praat nu
Soms weet ik het niet meer, nee ik hou van en ik haat u
Maar geen geheimen meer ik leef niet langer in de schaduw