Boven onze kop, woont sinds kort 'nen echten Braziliaan
'T is 'ne knappe gast, lak 'r veul in modeboekskes staan
Hij woont 'r alleen... en in 't algemeen houdt die vent deur den band ze fatsoen
Mor alleen as hij, al is mense krij' is 't daarboven bekan ni te doen
Want als hîel dîen hoop, hun daar echt on 't ammezere zijn
Is da zo precies, Rio de Janeiro in het klein
En ze spele dan, liefst zo hard as't kan mè 'n eigen orkest in 't salon
En bà ied'ren dans, en da's gîene zwans, valt bà ons dan de kalk van 't plafon'
Margriet... Margriet... hoort da d'r boven is...
Wa zèn die d'r na allemaal on 't doen?
Da's d'r precies 'ne nest mè indianen...
Da kan nà toch nimîer hé...
Waar hale die dan nà uit... allé Margriet doe nà is iet.!
Mor verleje week, toen de luster nor beneje kwam
Toen zee die van mij: 'k gon nor daar en 'k schiet is uit men kram
Na 'n uur of tien, zennek oek gon zien, want ik docht nog waar bleft mijne schat
En wa dochte gij, 'k zag dat die van mij... even hard stoeng te schudde mè heur gat
Mor allé Margrietje toch... wa vangde gij der nà aan?
Zoiet doede gà thuis toch ni...?
Sto d'r na zoe ni te wiggele hé!?
Van achter gezien zedde gà precies het fort van Kontich!
Eh... Kontich... Kontich... Kontich hee gi fort!?
Allé van Borsbeek... ge meu kieze!
Allé komaf... mokt da ge nor beneje zè!
Ai ai ai aiiiii...
Allé schatje komaan... danst mee de Lambada...
Allé komaan nà flauwe... komaan danst nà mee mè mij...
Verget oewe lumbago...
Allé we vliegen d'r te samen in!