Je mag niet van de stoep af tot aan het blauwe huis Niet verder met je fietsje en voor het eten thuis Zo reed ik langs de buurman, dag, hij zwaaide nog naar mij En voordat ik het wist was ik het blauwe huis voorbij De straat uit en de weg op, waar toen nog De Gruyter stond De Borgward van de dokter en de melkboers ijzeren hond Ik zag een paard beslagen worden bij de oude smederij Steeds maar verder en vergeten, alles wat m'n moeder zei Je mag niet van de stoep af tot aan het blauwe huis Niet verder met je fietsje en voor het eten thuis En almaar reed ik verder, zo de weg met klinkers af Ik dacht alleen aan ginder, nee, ik dacht niet meer aan straf 'K Was heel de tijd vergeten en ik wist hier heg noch steg Na elke bocht of kruising lokte weer een nieuwe weg Op mijn fietsje verder trappend langs de laatste huizenrij Kon ik mij niet meer herinneren wat mijn moeder ook weer zei Voor zijn verjaardag kreeg mijn zoontje een splinternieuwe fiets Toen hij er op vandoor ging dacht ik opeens aan iets Je mag niet van de stoep af, tot aan het blauwe huis Niet verder met je fietsje en voor het eten thuis