Kafamda karışık sorular var
Sesler durmadan uçuşuyor
Sanki açık kapı var gibi
Durmadan birileri giriyor, neden?
Kim bunlar, ne istiyorlar
Beni durmadan sorguluyorlar
Gözlerime ışıklar tutuyorlar
Sanki hayvan avı gibi, neden?
Beni numaralı kutuya koydular
Üstüme otuz bir çelenkle
Sonra da mum yakıp sustular
Şimdi her şey kahve falında, neden?
Bin maskeye sarılıp büründüm
İçi boş bir çuval gibi, ah
Aynaya baktığında gördüğün
Sen de korktun gördüğünden, neden?
Yeter, yeter
Çek pis elini üstümden, yeter, yeter
Gözlerinde nefret, kinden yeter, yeter
Bu zehirler aksın, bitsin, yeter, yeter
Ne olursa olsun artık yeter
Bedenimi terk ettim ben
Tüm bedenleri temsil için
Sanki birileri kiralamışlar
Önemli görevde gibi, neden?
Ceketimde mavi güllerle
Bir bedende iki yüzlülerle
Sevgiyle uzattığım ele
Ateşle karşılık verdin, neden?
Benim bu insanlık sevgimi
Hiçbir kuvvet bitiremedi
İnsanın konuşması yerine
Silahlar konuşuyor şimdi, neden?
Ben seçtim güneşin yolunu
Sen yıldız aylardasın
Kanlar içinde karanlıkta
Çıplak ayakla yürüdün, neden?
Yeter, yeter
Kanlı düşüncenden bıktım, yeter, yeter
Korkmadım, korkmuyorum ben ah yeter, yeter
Dur demenin zamanı geldi, yeter, yeter
İnsan gibi yaşasak yeter
(Bir kağıt parçası keşfettik, üstüne numaralar koyduk, değer verdik
Şimdi de onun için birbirimizi yiyoruz
Para.)