Yeşil incir kokar akşamları haziranın Gün batar hüzünlenir sokaklar Gölgeler birer birer günün son ışıkları Yalnızlığımızda yanımızda Ah bir de sen gitmeseydin ya Gitmeseydin neyse Başımız önümüzde mahcubiyetimizle Susuyoruz yangınlar içinde Karaköy iskelede yaklaşan son gemide Göz gözeydik elbette ve elbette Ah bir de sen gitmeseydin ya Gitmeseydin neyse Bir düze bir eğri gecenin bir saatinde Kuytularda bir barda var ya Geçmişin hesabına yaşananlar adına Şimdi bir duble rakı da giderdi yanına Ah bir de sen gitmeseydin ya Gitmeseydin neyse Ah bir de sen gitmeseydin ya Gitmeseydin neyse