မင္းတို႔ရဲ႕ ရပ္ကြက္ထဲ ဇိုးဘဲေတြသိပ္ေပါလို႔
ခါးၾကားထဲဓါးထိုးၿပီးေတာ့ မင္းဆီလာခဲ့မလို႔
အိမ္ေ႐ွ႕ထြက္ခဲ့ပါေတာ့ မင္းမ်က္ႏွာေလးကိုငါေငးဖို႔
မင္းနဲ႔မွခ်စ္တတ္ခဲ့တဲ့ဘဝကို နင္သိဖို႔
အႀကိမ္ႀကိမ္ ငါနီးဖို႔ႀကိဳးစားလည္း
မင္းက ႏွာေခါင္းေလးပိတ္ကာေျပးထြက္ခဲ့
ဒီလူငိုသံဟာ မၾကမ္းတမ္းဘူး... ေဟ့
လူမိုက္ႀကီးတစ္ေယာက္မို႔ မင္းမခ်စ္တာလား
ဒါေပမယ့္ မင္းတစ္ေယာက္အတြက္ဆို
ယုန္သူငယ္လိုပါ...
ငါအရမ္းခ်စ္ခဲ့တာပါ ဓါးခ်င္းခုတ္ခ်ိန္မွာေတာင္ မင္းအေၾကာင္းေတြး
ႏူးညံ့တဲ့ စိတ္ဓာတ္ေလးေတြ မင္းတစ္ေယာက္အတြက္ငါ ေပး... ေသာ္လည္း
ဒဏ္ရာေတြအမ်ားႀကီးရခ်ိန္မွာ မင္းဓါး႐ွမွာကိုငါ ေတြးၿပီးေဆြး...
လူမိုက္တစ္ေယာက္ကိုမခ်စ္ႏိုင္ဘူးတဲ့
ငါအသည္းႏုတာ မင္းမသိဘဲကြယ္
နင္သိပ္ရက္စက္တယ္
(Solo)
မင္းႏႈတ္ခမ္းကငါ့အတြက္ အျပံဳးေလးတစ္ခ်က္ကို ျမင္ရဖို႔
မင္းႀကိဳက္တဲ့ ပန္းစည္းေလးတစ္ခ်ိဳ႕ လက္ေဆာင္လာေပးမလို႔
ငါအရဲစြန္႔ခဲ့ပါတယ္
အခက္အခဲေတြမ်ားစြာေက်ာ္ျဖတ္လို႔
ေသြးစြန္းတဲ့လက္နဲ႔ ေပးတဲ့ပန္းကို မႀကိဳက္ဖူးလို႔
နင္လိုေကာင္မ်က္ႏွာမြဲ အိမ္ေ႐ွ႕မလာပါနဲ႔လို႔
ေမာင္းထုတ္ေသာ္လည္း
မင္းဟာငါ့အတြက္ beautiful
အို.လူမိုက္ႀကီးတစ္ေယာက္မို႔ မင္းမခ်စ္တာလား
ဒါေပမယ့္ မင္းတစ္ေယာက္အတြက္ဆိုငါ
ယုန္သူငယ္လိုပါ...
ငါအရမ္းခ်စ္ခဲ့တာပါ ဓါးခ်င္းခုတ္ခ်ိန္မွာေတာင္ မင္းအေၾကာင္းေတြး
ႏူးညံ့တဲ့ စိတ္ဓာတ္ေလးေတြ မင္းတစ္ေယာက္အတြက္ငါ ေပး... ေသာ္လည္း
ဒဏ္ရာေတြအမ်ားႀကီးရခ်ိန္မွာ မင္းဓါး႐ွမွာကိုငါ ေတြးၿပီးေဆြး...
နင္ကငါ့ကိုမခ်စ္ႏိုင္ဘူးတဲ့
ငါအသည္းႏုတာ မင္းမသိဘဲကြယ္
ငါတကယ္ကိုအရမ္းခ်စ္ခဲ့တာပါ ဓါးခ်င္းခုတ္ခ်ိန္မွာေတာင္ မင္းအေၾကာင္းေတြး
ႏူးညံ့တဲ့ စိတ္ဓာတ္ေလးေတြ မင္းတစ္ေယာက္အတြက္ငါ ေပး... ေသာ္လည္း
ဒဏ္ရာေတြအမ်ားႀကီးရခ်ိန္မွာ မင္းခလုတ္တိုက္မွာကိုငါ ေတြးၿပီးေဆြး...
လူမိုက္တစ္ေယာက္ကိုမခ်စ္ႏိုင္ဘူးတဲ့
ငါအသည္းႏုတာ မင္းမသိဘဲကြယ္
နင္သိပ္ရက္စက္တယ္
အိုး... ဟိုး... အိုးဟို... အိုး... အို... အို
အိုး...
(End)