Zelfs al kan ik er niet zijn
Blijft er nog een deel van mij
Waar je op kan leunen als je zelf niet meer kan staan
Als de houvast je verlaat
En het even niet meer gaat
Mag je bij mij schuilen
Laat mij je schouder zijn
Als ik knipper met mijn ogen
Is er weer een dag voorbij
De week is om nog voor die is begonnen
En al heb ik soms geen tijd ik maak het vrij
Ik maak het voor je vrij
Zelfs al kan ik er niet zijn
Blijft er nog een deel van mij
Waar je op kan leunen als je zelf niet meer kan staan
Als de houvast je verlaat
En het even niet meer gaat
Mag je bij mij schuilen
Laat mij je schouder zijn
Al sta je stil de klok blijft tikken
Steeds weer haalt de tijd ons in
En in de tussentijd verlies ik de momenten
Waar het allemaal om draaide in 't begin
Zelfs al kan ik er niet zijn
Blijft er nog een deel van mij
Waar je op kan leunen als je zelf niet meer kan staan
Als de houvast je verlaat
En het even niet meer gaat
Mag je bij mij schuilen
Laat mij je schouder zijn
Zelfs op afstand hoor ik jou
Al lijkt de wereld nu zo grauw
Je brengt de kleur weer terug en ik neem je liefde met me mee
Na de branding komt het zand
Pak mijn uitgestoken hand
Omarm de rots die op je wacht
Mijn schouder geeft je kracht
Zelfs al kan ik er niet zijn
Blijft er nog een deel van mij
Waar je op kan leunen als je zelf niet meer kan staan
Als de houvast je verlaat
En het even niet meer gaat
Mag je bij mij schuilen
Zelfs al kan ik er niet zijn
Blijft er nog een deel van mij
Waar je op kan leunen als je zelf niet meer kan staan...