Τα μάτια σου δεν γνώρισα χθες βράδυ Τα μάτια μου σα σίδερα βαριά Φοβήθηκαν το άδειο σου το χάδι Και κλείδωσαν σ' αρνήθηκαν ξανά Χειμώνας κι η ανάσα σου παγώνει Ξεπλένει τα κομμάτια σου η βροχή Καπνίζεις μες τη νύχτα στο μπαλκόνι Και λες δε σε χωράει όλη η γη Άλλα μη λες σκίζεις στιγμές Η αλήθεια Άλλο μη κλαις όλα τα καίει η συνήθεια Και 'γω να κάνω πως κοιμάμαι Και 'γω να κάνω ότι 'μαι δω Και ας έχω φύγει από καιρό ♪ Και φόρεσες τα μαύρα σου τα ρούχα Μαζί με ένα κόκκινο κασκόλ Μα ξέχασες στο σπίτι τα παπούτσια Η ανάσα σου ποτάμι αλκοόλ Ξυπόλητος την άνοιξη γυρεύεις Περπάτησες ξανά ως το πρωί Γυρνάς και με το μέσα σου παλεύεις Που χάθηκες και χάσαμε μαζί Άλλα μη λες σκίζεις στιγμές Η αλήθεια Άλλο μη κλαις όλα τα καίει η συνήθεια Και 'γω να κάνω πως κοιμάμαι Και 'γω να κάνω ότι 'μαι δω Και ας έχω φύγει από καιρό ♪ Άλλα μη λες σκίζεις στιγμές Η αλήθεια Άλλο μη κλαις όλα τα καίει η συνήθεια