Ναι, τι κι αν αλλάξαν πολλά
Τι κι αν αλλάξαν πολλά παραμένω σαν άνθρωπος ίδιος πάμε
Έχω γράψει τόσες μπάρες, κάποιες αξίζαν άλλες κουταμάρες
Ασήμαντες άλλες καλές κρίσιμες σαν τις επόμενές δυο βδομάδες
Είδα εκείνα που έχτιζα χρόνια
Σε μια στιγμή να γκρεμίζονται όλα αιφνίδια
Είδα σφαίρες πολλές να σκοτώνουν καμιά τόσο άγρια σαν την ειλικρίνεια
Αν σε βάλω μεστό πατρικό μου στορκίζομαι μάγκα θα βάλεις τα κλάματα
Μα θα δείς των παιδιών την αγάπη προς τους γονείς
Ως τα βαθιά τους γεράματα
Όλα θα τα' δινα χρήματα δόξα γιαυτούς αυτούς την αγάπη του κόσμου
Γιατί κάποτε οι άνθρωποι αυτοί οι δυο
Φτάσαν για μένα ως την άκρη του κόσμου
Κι ας συνήθισα το τέρας προσπαθώ στο τέλος της μέρας να μην μαλλάξει
Κι άμα ντράπηκα μια φορά ήταν
Που είπα σε live μου στον κόσμο να κάτσει
Εγώ είδα τη φλόγα στα μάτια του, κι άκουγα τη φωνή μου απ' τα χίλια του
Κι ήταν η πρώτη φορά που χάρηκα
Που τόσος κόσμος με γράφει στ' αρχίδια του
Κι είχα φτάσει σε φάση ένα βήμα πριν τα παρατήσω πριν τα πάντα κάψω
Μεγαλώνω τα χρόνια περνάνε δεν μείναν πολλά στα χαρτιά μου να γράψω
Μου πες δίνεις ελπίδα σ'ανθρώπους
Να σηκωθούν και να πατήσουν στα πόδια τους
Τα τραγούδια ποτέ δεν γέρνανε
Μονάχα τα χέρια που γράψαν τα λόγια τους ει
Άνθρωπος ίδιος, τι κι αν άλλαξαν πολλά είμαι ο άνθρωπος ίδιος
Ίσως κάποτε να ρθα σαν εχθρός μα πάντα στο τέλος έφευγα σαν φίλος
Μιλώ στα νέα παιδιά που μακούνε σαν να μουνα φίλος
Άμα χτυπήσω χτυπώ σαν λιοντάρι μα αν αγαπήσω θα το κάνω σαν σκύλος
Άνθρωπος ίδιος, τι κι αν άλλαξαν πολλά είμαι ο άνθρωπος ίδιος
Ίσως κάποτε να ρθα σαν εχθρός μα πάντα στο τέλος έφευγα σαν φίλος
Μιλώ στα νέα παιδιά που μακούνε σαν να μουνα φίλος
Άμα χτυπήσω χτυπώ σαν λιοντάρι μα αν αγαπήσω θα το κάνω σαν σκύλος
Περιμένουν καινούριους δίσκους άμα σκάσει ρωτάνε καινούριο υλικό
Όσο ψάχνω ένα θαύμα να γίνει και ακούς ένα νέο κάλο απτό γιατρό
Είναι ευκαιρία σου να κονομήσεις οι μάναντζερς λένε κι εγώ αδιαφορώ
Όσο γυρνάνε τσιγάρα στο Σίμο και πίνω μπίρες ως αργά στο Ρετρό
Μ'ερωτευτήκαν κορίτσια που δεν ξέρουν καν το όνομα μου
Με σεβαστήκαν αλάνια που δεν ζούνε στην γειτονία μου
Μα κάνεις δεν ξέρει τη μαύρη πλευρά μου
Για άλλους ασήμαντος άλλοι μου λένε ο καλύτερος είσαι
Από όσους έχουνε περάσει, μα αν το πω θα ντραπώ να κοιτάξω στα μάτια
Παιδιά που προσφέρουν στη φάση
Είχε εχθές τη γιορτή της τη ρώτησα πες μου τι δώρο θες
Ένα πιάτο γι'αυτούς που δεν έχουν να φάνε
Και για όλα τα αδέσποτα της γειτονίας μας τροφές ει
Απαυτούς τους ανθρώπισες εμπνέομαι
Που νύχτα μέρα μοχθούν και κουράζονται
Που χουν λίγα μα ξέρουν τα πάντα στη μέση
Στα δύσκολα να τα μοιράζονται
Έναν άνθρωπο είπα αδερφό μου σε κάθε βροχή και σε κάθε ήλιο δίπλα μου
Απτό ίδιο ποτήρι θα πιει στη χαρά μου το ίδιο δηλητήριο στη πίκρα μου
Το κεφάλι γι'αυτόν στη φωτιά εμπιστοσύνη το λένε τυφλή και απόλυτη
Γιατί ξέρω θα κοίταζε άλλου
Αν στεκόταν μπροστά του η γυναίκα μου ολόγυμνη
Άνθρωπος ίδιος, τι κι αν άλλαξαν πολλά είμαι ο άνθρωπος ίδιος
Ίσως κάποτε να ρθα σαν εχθρός μα πάντα στο τέλος έφευγα σαν φίλος
Μιλώ στα νέα παιδιά που μακούνε σαν να μουνα φίλος
Άμα χτυπήσω χτυπώ σαν λιοντάρι μα αν αγαπήσω θα το κάνω σαν σκύλος
Άνθρωπος ίδιος, τι κι αν άλλαξαν πολλά είμαι ο άνθρωπος ίδιος
Ίσως κάποτε να ρθα σαν εχθρός μα πάντα στο τέλος έφευγα σαν φίλος
Μιλώ στα νέα παιδιά που μακούνε σαν να μουνα φίλος
Άμα χτυπήσω χτυπώ σαν λιοντάρι μα αν αγαπήσω θα το κάνω σαν σκύλος