Δε βρίσκω καλύτερη λύση
Από το να φύγετε μ' όπλο στο στόμα
Δε με νοιάζει πώς φαίνομαι αγόρι μου
Έχω χέσει καιρό την εικόνα
Ονειρεύομαι μπούκες στις βίλες σας
Μαύρες σημαίες, παντού καπνογόνα
Ν' αναστηθούν οι νεκροί
Να χωρέσετε όλοι μες στο χώμα
Δε βρίσκω καλύτερη λύση
Από το να φύγετε μ' όπλο στο στόμα
Δε με νοιάζει πώς φαίνομαι αγόρι μου
Έχω χέσει καιρό την εικόνα
Ονειρεύομαι μπούκες στις βίλες σας
Μαύρες σημαίες, παντού καπνογόνα
Ν' αναστηθούν οι νεκροί
Να χωρέσετε όλοι μες στο χώμα
Όλη η χώρα είναι σε κώμα
Μαύροι χειμώνες προβλέπονται
Αλλάζει κανάλι γιατί δεν αντέχεται
Δεν την παλεύετε, ε;
Κράτα κάβα και θα δεις τι έρχεται
Δε ζω πια, έρπομαι, δεν περιμένω καν (έρχομαι)
Δεν έχω λόγους να ντρέπομαι
Έγινα κτήνος επαγωγικά
Είμαι αγκαλιά για όσους δίπλα μου
Έχω και στέκονται όρθιοι
Όταν μιλάω για δεσμούς είναι γόρδιοι
Όλοι οι δικοί σας ρουφιάνοι
Σαν τον χαζούλη μες στην ΑΣΟΕΕ
Που έβγαλε έξω το γκάνι
Θέλω να ζήσουμε ελεύθεροι
Κι όποιος δε θέλει πρέπει να σκεφτεί να πεθάνει
Αυτή είναι η αλήθεια ωμή
Μα όποιος υπολογίζει τη βία δεν την απολαμβάνει
Είδα τη δική τους σε υπογραφές, σε σχολεία
Σε πλειστηριασμούς, δικαστήρια
Σε ψυχιατρεία, σε ξενοδοχεία, στο δρόμο
Στο σπίτι, σε αναμορφωτήρια
Στην τοπική κοινωνία που έπαθε
Τάχα μου σοκ όταν έφυγε η Δήμητρα
Δεν υπολόγισαν θάνατο
Δε θα υπολογίσω τις ζωές τους αντίστοιχα
Κλείστηκα μέσα στο σπίτι δυο χρόνια κοντά
Δεν τους φτάνουν τα κελιά
Αμολήσαν μαντρόσκυλα μες στα στενά
Να κοιτάνε ποιος έχει φωνή να την κλείσουν για πάντα
Πότισε με χημικά, πάρε μου τα κινητά
Τράβα το κι άλλο κι ο χρόνος θα δείξει
Το ποιοι θα κάνουνε σε ποιους τα σαράντα
Δε βρίσκω καλύτερη λύση
Από το να φύγετε μ' όπλο στο στόμα
Δε με νοιάζει πώς φαίνομαι αγόρι μου
Έχω χέσει καιρό την εικόνα
Ονειρεύομαι μπούκες στις βίλες σας
Μαύρες σημαίες, παντού καπνογόνα
Ν' αναστηθούν οι νεκροί
Να χωρέσετε όλοι μες στο χώμα
Δε βρίσκω καλύτερη λύση
Από το να φύγετε μ' όπλο στο στόμα
Δε με νοιάζει πώς φαίνομαι αγόρι μου
Έχω χέσει καιρό την εικόνα
Ονειρεύομαι μπούκες στις βίλες σας
Μαύρες σημαίες, παντού καπνογόνα
Ν' αναστηθούν οι νεκροί
Να χωρέσετε όλοι μες στο χώμα
Όσο για μένα πριν πέσω
Θα δώσω φωνή να τους ρίξει ο επόμενος
Τα 'γραψα στα 19
Μα δεν είχα ιδέα τι σημαίνει πόλεμος
"Εκθέτεις το μέσα σου μέσα σε χώρα τυφλών
Ποιο το όφελος;"
Τράβα τρεις μπάρες πιο πάνω και διάβασε πάλι
Αυτός ο στόχος είναι ακλόνητος
Δεν είμαι φόβητρο για τους απέναντι μόνος
Είμαι μόνο μία φωνή
Μα ξέρω φωνές που υψώνονται στη γειτονιά
Στη δουλειά, στο δρόμο, στη σχολή
Που κάνουνε τα αφεντικά δεξιά-αριστερά
Να κοιτάν δεξιά-αριστερά προτού φύγουνε
Ξέρουν πως δε βρέχει γιατί θα 'ναι σφαίρες
Και νιώθουν καλά που τους φτύνουνε
Απαγωγή το κωλόσογο κι η πρωτεύουσα Κόσοβο
Αν το κράτος δε φοβάται θα φοβίσει εσένα
Για πες μου τώρα ποιος είναι ο τρομοκράτης
Όταν καις τα όνειρα του άλλου
Είναι θέμα χρόνου να σου γίνει εφιάλτης
Είδα την τρομοκρατία σε ουρές
Έξω από τα καταστήματα ειδών πρώτης ανάγκης
Αυτά βλέπω και ζω, αυτά σκέφτομαι
Έχω μπλέξει αρκετά μα δε μπλέκομαι
Έχω τρέξει πολύ γι' αυτό στέκομαι βράχος
Κι ας τους βλέπω να έρχονται πάνω μου
Δεν κολλάω στο πλάνο μου
Έχω άλλα τόσα καβατζωμένα στο συρτάρι
Κράτα το στέμμα για πάρτη σου
Εμείς πάμε για το κεφάλι
Δε βρίσκω καλύτερη λύση
Από το να φύγετε μ' όπλο στο στόμα
Δε με νοιάζει πώς φαίνομαι αγόρι μου
Έχω χέσει καιρό την εικόνα
Ονειρεύομαι μπούκες στις βίλες σας
Μαύρες σημαίες, παντού καπνογόνα
Ν' αναστηθούν οι νεκροί
Να χωρέσετε όλοι μες στο χώμα
Δε βρίσκω καλύτερη λύση
Από το να φύγετε μ' όπλο στο στόμα
Δε με νοιάζει πώς φαίνομαι αγόρι μου
Έχω χέσει καιρό την εικόνα
Ονειρεύομαι μπούκες στις βίλες σας
Μαύρες σημαίες, παντού καπνογόνα
Ν' αναστηθούν οι νεκροί
Να χωρέσετε όλοι μες στο χώμα