Όλα θα πάνε καλύτερα
Έτσι μου είπα για να κοιμηθώ και σήμερα
Μα ο γαμημένος κόμπος στο στομάχι
Δε λέει να φύγει με τίποτα
Ξορκίζω τις στάχτες μου μ' αποτσίγαρα
Όλα θα πάνε καλύτερα
Έτσι μου είπα για να κοιμηθώ και σήμερα
Ενώ σκίζω το στομάχι μου στα δύο
Να δώσω τροφή στους φόβους μου
Και γίνομαι το γεύμα μια ώρα αρχύτερα
Όλα θα πάνε καλύτερα
Έτσι μου είπα για να κοιμηθώ και σήμερα
Μα ο γαμημένος κόμπος στο στομάχι
Δε λέει να φύγει με τίποτα
Ξορκίζω τις στάχτες μου μ' αποτσίγαρα
Όλα θα πάνε καλύτερα
Έτσι μου είπα για να κοιμηθώ και σήμερα
Ενώ σκίζω το στομάχι μου στα δύο
Να δώσω τροφή στους φόβους μου
Και γίνομαι το γεύμα μια ώρα αρχύτερα
Βγήκα μια βόλτα και ξέχασα να γυρίσω
Κοιτάζω πίσω κι είμαι εκατό φορές πιο σίγουρος
Κι ας μη γνωρίζω τι θα συναντήσω
Στη χειρότερη θα πέσω με τα φτερά μου
Να φλέγονται όπως ο Ίκαρος
Τρώω τα μούτρα μου γιατί μπαίνω μ' αυτά
Είναι επιλογή μου και τη λούζομαι συχνά
Κι αυτοί κοιτάνε τα σημάδια μου περίεργα
Οι πληγές επουλώνονται
Έλα δείξε μου τώρα πώς να γεμίσω τα κενά
"Είσαι καλά;"
Δίνουν τα χέρια τους σαν να τους είναι άχρηστα
Η αγκαλιά μου ανοίγει μονάχα για όσους αγάπησα
Η πόρτα μου επίσης και στην άνοιξα
Κι όσο κι αν ήθελα να μείνεις
Όταν την κοίταξες εγώ σ' άφησα
Σκάει ωραία να φωνάζεις "Δε μετάνιωσα"
Μα οι σκιές στο σπίτι ποτέ τους δε θα με πίστευαν
Είναι όλοι τους εδώ γιατί όλοι κάτι άφησαν
Να το πάρω να το σπάσω σε δίστιχα, να μείνει
Όλα θα πάνε καλύτερα
Έτσι μου είπα για να κοιμηθώ και σήμερα
Μα ο γαμημένος κόμπος στο στομάχι
Δε λέει να φύγει με τίποτα
Ξορκίζω τις στάχτες μου μ' αποτσίγαρα
Όλα θα πάνε καλύτερα
Έτσι μου είπα για να κοιμηθώ και σήμερα
Ενώ σκίζω το στομάχι μου στα δύο
Να δώσω τροφή στους φόβους μου
Και γίνομαι το γεύμα μια ώρα αρχύτερα
Θα 'ταν καλύτερα αν δεν ανοιγόμουν τόσο
Αν ένιωθα πως όσα γράφω είναι για να τα δώσω
Αν ήξερα να κάνω τον καμπόσο
Μα γράφω για να σώσω
Όσες απ' τις σκέψεις μου μπορώ ν' αρθρώσω
Σηκώνομαι με δύσπνοια και δεν είναι καν πρωί
Δε λέω κουβέντα σε κανέναν, έχουν δική τους ζωή
Ψάχνω ένα τρόπο να δημιουργήσω συνθήκες
Για να πάρω μία ανάσα
Κι αυτοί χώρο κι αέρα σε μια σκηνή
Πέτα με μες σε μια στιγμή, κάνε το χρόνο να παγώσει
Είμαι παιδί, παρακαλάω να μην τελειώσει
Ή θα σβήσω το κερί ή το κερί θα λιώσει
Δε μπορείς να σώσεις κανέναν
Και κανένας δε θα σε σώσει
Κι απλώνω τα χέρια μου στο κενό
Κι η ύλη ξαφνικά φαντάζει τόσο περιττή κι αδιάφορη
Ό,τι έχω φτιάξει είμαι εγώ
Κι είναι πολύ όταν δεν είμαστε
Τίποτα παραπάνω από άνθρωποι
Όλα θα πάνε καλύτερα
Έτσι μου είπα για να κοιμηθώ και σήμερα
Μα ο γαμημένος κόμπος στο στομάχι
Δε λέει να φύγει με τίποτα
Ξορκίζω τις στάχτες μου μ' αποτσίγαρα
Όλα θα πάνε καλύτερα
Έτσι μου είπα για να κοιμηθώ και σήμερα
Ενώ σκίζω το στομάχι μου στα δύο
Να δώσω τροφή στους φόβους μου
Και γίνομαι το γεύμα μια ώρα αρχύτερα
Όλα θα πάνε καλύτερα
Έτσι μου είπα για να κοιμηθώ και σήμερα
Μα ο γαμημένος κόμπος στο στομάχι
Δε λέει να φύγει με τίποτα
Ξορκίζω τις στάχτες μου μ' αποτσίγαρα
Όλα θα πάνε καλύτερα
Έτσι μου είπα για να κοιμηθώ και σήμερα
Ενώ σκίζω το στομάχι μου στα δύο
Να δώσω τροφή στους φόβους μου
Και γίνομαι το γεύμα μια ώρα αρχύτερα