Λες να περιμένουμε το φως άλλης μιας μέρας Ανοίγεις τα παράθυρα ν' αλλάξει ο άερας Μα έσβησε η φλόγα το σπίτι σκοτεινό βαρέθηκα τα λόγια και φεύγω πρώτα εγώ Δε μένω πια εδώ σ' έναν κόσμο γκρεμισμένο, Δε μένω πια εδώ κι ούτε ξέρω πού πηγαίνω Μια ζωή κουράστηκα μαζί σου να παλεύω Φτάνει πια να έρχεσαι μονάχα όταν φεύγω Θα μείνω τώρα μόνη σε άλλη γειτονιά και ειν' αυτός ο πόνος αρρώστια και γιατρειά Δε μένω πια εδώ σ' έναν κόσμο γκρεμισμένο, Δε μένω πια εδώ κι ούτε ξέρω πού πηγαίνω Δεν είναι η ζήλεια που μας χώρισε, δεν είναι αυτό που με πονά Είν' η αγάπη που δε χώρεσε Τα πιο βαθιά μας μυστικά Δε μένω πια εδώ σ' έναν κόσμο γκρεμισμένο, δε μένω πια εδώ κι ούτε ξέρω πού πηγαίνω