Άφησέ μου ένα ίχνος στο κενό μες τον κύκλο αυτόν που ζω πάντα στα ίδια επιστρέφω πήγαινέ με εκεί που μόνος δε μπορώ ίσως να 'μαι αυτό που θες μα δε ξέρω να ανατρέπω. Άφησέ με να νομίζω πως τα σύννεφα αγγίζω κάθε μέρα που με φέρνει πιο κοντά σου άφησέ με να ελπίζω πως κι εγώ κάτι αξίζω σα ναυάγιο μες τα μαύρα τα νερά σου. Χάρισέ μου μια αφορμή να θυμηθώ κι αν είναι όνειρο όλο αυτό μη μ' αφήσεις να ξυπνήσω αντικρίζω έναν μεγάλο ωκεανό μες τη γυάλα μου ξεχνιέμαι κι ίσως να μη συνεχίσω.