Ome Thijs de glazenwasser had met eindeloos geduld
Al een paar jaar elke week 't formuliertje ingevuld
Waarop hij zijn sportprognose voor de voetbal had onthuld
Met een eentje of een tweetje of een drietje
En uiteindelijk bracht de radio de tijding van belang
Ome Thijs had alle uitslagen, in wildsportieve drang
Kuste hij voor 't eerst na jaren weer de wat verweesde wang
Van zijn echt- en poolgenote Tante Mietje
En 't nieuwtje vond terstond
Zijn weg van mond tot mond
Zeg heb je 't al gehoord van Ome Thijs
Ome Thijs heeft de prijs in de voetbalpool
We houwen 't niet droog meer als je voelt wat ik bedoel
Ome Thijs heeft de prijs in de voetbalpool
Alle buren leefden mee en Ome Dirk zei sympathiek:
"We gaan lappen voor een bloemstuk, mannen, allemaal een piek"
'T Werden witte aaronskelken want dat vonden ze zo sjiek
Met een zilveren lint eraan met "Rust In Vrede"
En de bakker hield een aanspraak over voetbal wel en wee
En hij sprak nog over Feijenoord maar kwam er niet verder mee
Want een Ajax-man die kneep z'n adamsappel tot puree
Zodat ieder dacht dat hij was overleden
Maar de bakker kwam weer bij
En samen zongen zij
Tante Mietje had intussen met een joviaal gebaar
Lallend door het huis geroepen: "Rammen jullie alles maar
Want ik heb al zo lang genoeg van dat wormstekig meubilaar
Morgen ga ik me in de nieuwe spullen steken
We verhuizen naar de Goudkust en daar nemen we een flat"
En ze nam een trijpen stoel en gaf een dreun op 't buffet
"Godzijdank", riep opoe juichend en ze stapte uit haar bed
En begon meteen 't alkoofje af te breken
Zij dacht niet aan haar haar jicht
En zong met blij gezicht:
Toen 't feest op volle gang was kwam er een harmonika
"Want er is geen feest compleet", zei Ome Thijs, "zonder bal na"
"Bal na wat", zei Tante Truitje, "bal na dit", zei Tante Daa
En ze schonk een bloemenvaas vol ouwe klare
Toen bij 't ochtendgloren iedereen verzadigd was van 't vocht
Heeft een vuilnisman de lege flessen bij elkaar gezocht
En die heeft toen van 't statiegeld een buitenhuis gekocht
En is stil gaan leven in de buurt van Laren
En iedere feesteling
Zong toen hij huiswaarts ging
Toen de ochtenzon al scheen en iedereen vertrokken was
En Ome Thijs een beetje misselijk zijn ochtendkrantje las
Haalde Tante Mietje plots het formuliertje uit haar tas
Dat ze blijkbaar was vergeten af te geven
Even zag 't er naar uit dat Ome Thijs het leven liet
Maar toen hij haar zo zag janken zei ie: "Ouwe, huil maar niet
Want ik heb nog steeds twee handen aan mijn lijf zoals je ziet
En daar hebben we altijd van kennen leven"
Kop op en lach maar weer
Al zingt er niemand meer