Kahit ilang awit ay aking aawitin
Hanggang ang himig ko'y maging himig mo na rin
Kahit ilang dagat ay dapat tawirin
Higit pa riyan ang aking gagawin
Ang pag-ibig ay sadyang ganyan
Tiwala sa isa't isa'y kailangan
Dati mong pag-ibig, wala akong pakialam
Basta't mahal kita, kailan pa man
Mahal kita, basta't mahal kita
Iniisip nila ay hindi mahalaga
Mahal kita, maging sino ka man
Gaano kadalas ang minsan lang kang mahagkan?
'Sindalas na rin ng dami ng bituing waring walang-hanggan
Dahil sa labi ko'y laging nararamdaman
Kahit sandali, halik mo'y dumampi, minsan
Ngunit kung pag-ibig ay hindi rin lang wagas
Mabuti pa, mabuti nga, mabuti ang hanggang maaga'y magwakas
Pagkukunwari'y itago man ay lalabas
At minsan pang matuklasan, hapdi'y walang kasingdalas
'Di ko na alam, muli pang mag-isa
Mula nang makapiling ka
Dahil ako'y umaasa na lagi kang kasama
Laban sa mundo ay tayo lang dalawa
Sinasamba kita
Higit sa 'yong akalang iniibig lang kita
Paggalang ko sa 'yo'y higit sa buhay kong taglay
Wala na yatang papantay
Ang buhay ma'y ibibigay ko pa
Sinasamba kita
Kung anumang dahila'y hindi mahalaga
Basta't sinasamba kita
'Di lang pagmamahal ang siyang nadarama
Pa'no ko maipipinta? Kulang ang kulay nila
Para mailarawan ka, sinta, ah
Kahit konting pagtingin kung manggagaling sa 'yo
Ay labis ko nang ligaya dahil sa ikaw ay mahal ko
Kahit konting pagtingin kung manggagaling sa 'yo
Ay labis ko nang ligaya dahil sa ikaw ay mahal ko
Balutin mo ako ng hiwaga ng iyong pagmamahal
Hayaang matakpan ang kinang na 'di magtatagal
Mabuti pa kaya'y maging bituing walang ningning
Kung kapalit nito'y itong paglaho mong pagtingin
Hayaang matakpan ang kinang na 'di magtatagal
Sa piling mo ngayon, ako'y bituing walang ningning
Nakukubli sa liwanag at kislap ng ating pag-ibig
'Di lamang pag-ibig ko
'Di lamang ang buhay kong ibibigay
Sa ngalan ng pag-ibig mo
Higit pa riyan, aking mahal, ang alay ko