Πάλι στην ξεφτίλα Κι είχες μια σκασίλα Αποδοχή χωρίς υποταγή Γι' αυτό δεν κλαίω ούτε γελώ Μα από τον κόσμο ασφυκτιώ Λέω να φτιάξουμε παράνομο σταθμό Να διαδώσουμε σ' αυτούς Τους γκαντεμιάρικους καιρούς Να μη σκοτώνουνε τους διαφορετικούς Πέφτεις στη μαρμίτα Αιωνίως πίτα Κοντολογίς ωσάν τον Οβελίξ Μιας κι έχεις μέσα σου φωτιά Να μη σ' αγγίζει η φθορά Και να μπορείς ν' αναταράζεις τα νερά Γι' αυτό στο δρόμο της ζωής Τράβα σαν άλλος Μωϋσής Αλλά χωρίς να σε ακουλουθεί κανείς Μια ζωή εντάξει Κι είμαι σαν αμάξι Όποιος μπορεί το χρησιμοποιεί Γι' αυτό δεν κλαίω ούτε γελώ Και από τον κόσμο ασφυκτιώ Να αγνοήσετε τον άνθρωπο αυτό Μα διαδώσατε σ' αυτούς Τους γκαντεμιάρικους καιρούς Να μη σκοτώνουνε τους διαφορετικούς