Πάνε χρόνια που ζει Με την κατάρα αυτή Τα δάκρυά της δραπετεύουν Τώρα κανείς δεν μπορεί Να της χαρίσει ζωή Και όλοι πια την αποφεύγουν Σιδεροδέσμια γυρνάει Μ' απογοήτευση γελάει Στα φώτα που της ρίξαν Όλο τον ουρανό κοιτάει Για φωτιά παρακαλάει Να διώξει το σκοτάδι Θέλω να ξεματιάσω τη βασίλισσα Σοφία Να δώσω ένα τέλος στη φριχτή της μοναξιά Στις φλόγες θα της δώσω άλλη μια ευκαιρία Με στάχτες να φανεί η αληθινή της ομορφιά ♪ Κάθε μέρα πονάει Μέσα σε μια φυλακή Που 'ναι φτιαγμένη απο στολίδια Από καιρό είναι νεκρή Ντυμένη απλώς ζωντανή Τα πρόσωπα μοιάζουνε ίδια Με τις λεπίδες του Δρομέα Ονειρεύεται μια μέρα Να σπάσει τα δεσμά της Κάποιες φορές το φως ξεσπάει Σαν απο κώμα σε ξυπνάει Ραγίζοντας το πένθος Θέλω να ξεματιάσω τη βασίλισσα Σοφία Να δώσω ένα τέλος στη φριχτή της μοναξιά Στις φλόγες θα της δώσω άλλη μια ευκαιρία Με στάχτες να φανεί η αληθινή της ομορφιά ♪ Θέλω να ξεματιάσω τη βασίλισσα Σοφία Τη λάμψη της να δει πάνω σε μια σπασμένη ασπίδα Θέλω να ξεματιάσω τη βασίλισσα Σοφία Να δώσω ένα τέλος στη φριχτή της μοναξιά Στις φλόγες θα της δώσω άλλη μια ευκαιρία Με στάχτες να φανεί η αληθινή της ομορφιά