พรุ่งนี้จะเป็นยังไงน่ะกูไม่รู้
กูรู้แค่พรุ่งนี้กูยังไม่ตาย
มึงคิดว่าเป็นยังไงเกิดว่ากูไม่สู้
กูรู้แค่ว่ากูล้มกูยังไม่ตาย
เดินย่ำเท้าทุกก้าวต้องระวัง
ฝ่าขวากหนามต้องไปให้ถึงฝั่ง
นั่งมองฟ้าเห็นภาพมาเป็นฉาก
ดูดพันลำทบทวนสิ่งต่าง ๆ
ตอน 13 คนด่าเด็กโง่
โดนประนามทุกวันเจ็บโคตร
กูต้องทำให้เหมือนที่พูด
ถ้าวันนี้มันยังไม่ good
วันที่ร่างกายมันอ่อนแรง
วันที่หัวใจมันไม่แกร่ง
บอกกับตัวเองว่าทางเดินจะไม่ change
ทางอาจมืดเดี๋ยวตอนเช้าก็มีแสง
จะได้รู้ว่าเส้นชัยมันวิเศษ
หรือความจริงเรื่องที่แท้นั้นมันต่าง
ก็ยังไม่มีใครรู้
ไม่ลองมึงคงไม่รู้
ทุกคำที่พูดให้มึงจำ
ใครมันจะแพ้กันทุกวัน
เก่งมาจากไหนมึงก็เดินที่ละก้าว กินข้าวที่ละคำ
Smoking วันจันทร์
กูเอาเรื่องทิ้งกับควัน
และที่เหลือกูยังต้องสู้มันต่อ
สู้ได้ไง ไพ่ในมือมึงมันบอด
กูเลือกทำในตอนที่ใจมึงฝ่อ
เอารางวัลให้กับคนที่รอกอด กู
ใจฝ่อไม่หรอกไปต่อให้มึงรอดู
เพื่อนพ้องคอยปลอบครอบครัวเข้ามากอดกู
อย่าปล่อยให้คนมาบอกมึงไม่คู่ควร
อดีตตามหลอกโดนล็อคเหมือนกับโซ่ตรวน
พยายาม
ไม่เคยหวั่น
ถึงกูลำบากแต่กูก้าวผ่าน
กูเดิมพัน ทุก ๆ อย่าง
ทำสิ่งที่มึงคิดให้เหมือนภาพฝัน
อนาคตยังไม่รู้แต่ตอนนี้กูต้องทำมันแล้ว
กูเชื่อมึงทำได้
มึงมีกระสุนแต่กูเหลือกันแค่ปอก
ตอนที่มึงล้มมึงจะเห็นคนที่กอด
ในเมืองหลวงมึงจะเห็นคนที่หลอก
ตอนสงครามสิ้นมึงจะเห็นคนที่หล่อ
ชีวิตที่ไม่มีใครรู้
ไม่ลองมึงคงไม่รู้
เดินย่ำเท้าทุกก้าวต้องระวัง
ฝ่าขวากหนามต้องไปให้ถึงฝั่ง
นั่งมองฟ้าเห็นภาพมาเป็นฉาก
ดูดพันลำทบทวนสิ่งต่าง ๆ
ตอน 13 คนด่าเด็กโง่
โดนประนามทุกวันเจ็บโคตร
กูต้องทำให้เหมือนที่พูด
ถ้าวันนี้มันยังไม่ good
วันที่ร่างกายมันอ่อนแรง
วันที่หัวใจมันไม่แกร่ง
บอกกับตัวเองว่าทางเดินจะไม่ change
ทางมันอาจมืดเดี๋ยวตอนเช้าก็มีแสง
จะได้รู้ว่าเส้นชัยมันวิเศษ
หรือความจริงเรื่องที่แท้นั่นมันต่าง
ก็ยังไม่มีใครรู้
ไม่ลองมึงคงไม่รู้
อาจจะแพ้ในบางวัน
แพ้เป็นประจำ
แล้วจะแค้นให้ใครกัน
นอกจากตัวเอง
แล้วจะแพ้ใครให้กัน
นอกจากตัวมึงเอง
เจ็บแค่ไหนที่มึงเป็น
กูเคยเห็นมากกว่านั้น
แต่เขายังไม่ตาย
ล้มไปกี่ครั้ง แต่ว่าเขายังไม่ตาย
เขายังไม่ตาย