เอาอะไรมายื้อ เธอก็ไม่ฟัง
เอาอะไรมายั้ง เธอก็ไม่เอา
หัวใจคนเรา ทิ้งกันง่ายดาย
เราจะทนจะทุกข์ เธอก็ไม่แคร์
เราจะร่ำจะร้อง เธอก็ไม่แล
เจ็บช้ำสิ้นดี รักนี้มันต้องยอมแพ้
เมื่อความเฮงซวย มันเป็นของเรา
เมื่อเธอไม่เอาให้ทำยังไง ก็คงต้องต้องทำใจ
เมื่อคนจะโดน ยังไงก็คงต้องโดน
ให้นอนระบม มันคงไม่ได้อะไร
ถ้าอย่างนั้น มันต้องฉลอง
เพราะว่ารักมันห่วยอย่างนี้ เพราะชีวิตมันห่วยอย่างงี้
ก็ควรดื่มให้มันสักที เพื่อความผิดหวัง
ขอต้อนรับความโสดอีกที ต้องฉลองให้มันสักครั้ง
ไม่มีเธอช่างมัน ไม่เห็นต้องแคร์อะไร
♪
ทำอะไรแค่ไหน ไม่พอสักที
ทำให้เธอกี่ครั้ง ก็โดนอยู่ดี
รักเธอแคร์เธอ แล้วไงคนดี
พอกันทีชีวิต ที่มันห่วยแตก
พอกันทีความรัก เหลวเหลวแหลกแหลก
โยนทิ้งให้ไกล รักนี้ต้องลืมเสียที
เมื่อความเฮงซวย มันเป็นของเรา
เมื่อเธอไม่เอาช่างเธอปะไร ไอ้เราก็เข้าใจ
เมื่อคนจะโดน ยังไงก็คงต้องโดน
ให้นอนระบม มันคงไม่ได้อะไร
เจ็บอย่างนี้ มันต้องฉลอง
เพราะว่ารักมันห่วยอย่างนี้ เพราะชีวิตมันห่วยอย่างงี้
ก็ควรดื่มให้มันสักที เพื่อความผิดหวัง
ขอต้อนรับความโสดอีกที ต้องฉลองให้มันสักครั้ง
ไม่มีเธอช่างมัน ไม่เห็นต้องแคร์อะไร
♪
เมื่อความเฮงซวย มันเป็นของเรา
เมื่อเธอไม่เอาช่างเธอปะไร ไอ้เราก็เข้าใจ
เมื่อคนจะโดน ยังไงก็คงต้องโดน
ให้นอนระบม มันคงไม่ได้อะไร
เจ็บอย่างนี้ มันต้องฉลอง
เพราะว่ารักมันห่วยอย่างนี้ เพราะชีวิตมันห่วยอย่างงี้
ก็ควรดื่มให้มันสักที เพื่อความผิดหวัง
ขอต้อนรับความโสดอีกที ต้องฉลองให้มันสักครั้ง
ไม่มีเธอช่างมัน
ไม่เป็นไรอยู่แล้ว
เพราะว่ารักมันห่วยอย่างนี้ เพราะชีวิตมันห่วยอย่างงี้
ก็ควรดื่มให้มันสักที เพื่อความผิดหวัง
มีใครบ้างที่โสดอย่างนี้ มาฉลองด้วยกันสักครั้ง
ใครไม่เอาช่างมัน ไม่เห็นต้องแคร์อะไร
ไม่เห็นต้องแคร์อะไร