آ
بعضی وقتا هم همه چی خاکستریه
نه سفیده، نه سیاه
نه تاریکه، نه روشن
نه حتی آبیه، نه قرمز
آ
تا خواستی پا بگیری یهو پَر زد امیدت
دلت طعمِ برزخو میده
بلاتکلیف، خسته از اعتماد
خسته از هر چی محضر و میله
هنوز پُر تاریکی و صبحا فِس
هنور رفت و فقط خورد ناکِس
من تنها با یه شرت پا PES
بی ادب بود، خدافظ، هه
اگه هنری نداری سوژه باش
همین جوری مودب، خوبه باش
ما قطره ای نیستیم، پس خوب بپاش
زدم جوری که هنوز میسوزه جاش
دنبالِ هدفای خفن و بی میل
شلوغ پلوغ دفتر و ایمیل
اضافه کاریای بی خودی و ماری بازی
دود و تنهایی میده هفته رو دیتِیل
زیرِ دلم درد داره انگار
کمر درد از این عن پاره خنگا
میزنی تو انواع جنسا
خشکه بد بود ولی حلوائه بهم ساخت
موسیقی یه جشن داره امسال
که ربطش دادن به پشمای انسان
ریش، بی هنر و لش لایِ بنزا
ایش تمومه همه چی تهش با یه امضا
اره اوره شمسی کوره همه
یه کلاش بهم بدن میرم وسطِ تهران
ترور مرور همه مغزا ارور
ولی شعرام خفن تره از تلِ کرمان، هه
همه از دَم زیرِ حاجیتن
خودشون هم اینو خوب میدونن
اگه از دهن این صدا در میاد
بدون اونا اَ کون میخونن
همه لهجه اُوبی، عقده ای
کونی خان بگو سفت دادی کجا؟
یه مشت هفتادی یا نزدیک هشتاد
منم یه مشت افراطی شجاع
قدِ شما ده ساله ریدم
ترسو تو چهره امثالت دیدم
فقط بگو سلطان خودتی
من گوش به بقیه بحثا نمیدم
سلطان خودمم شیر خرمه، هه
اینو میفهمن یه کم دیرتر همه
فکر میکنی که پیرم ولی
جوون تره حتی پیر ترم، هه
ریحانا رو هستم یه شب
شکیرا شوهر داره شرمندشم
هالیوودیه آخر هفته
همه تو اتاقم از دَم لشن
من خودِ ردم
بخیه خورده رو مغزم و بد جلو بقیه
وقتی ازت رَد میشم با صد تا
بگو اون آدم بد جلوتریه
الحق چیزِ خریه، برزخ شده، مغزت یه وریه
قلبت شده نَسخ پریه
برمیگردی به جایِ اولت
سهمت همون که پَس میزدیه، Yeah
(سهمت همون که پَس میزدیه)
از بلندای نگاهِ تو چه خوش افتادم و
پرواز سهمِ این بدن شد
منم پروانه یِ شب تاز اما این تنم شُل
اون فکر میکنه داره راهِ منو میره
حسودیش شده مالِ منو دیده
فکر میکنه خفن خودشه
ولی تا شنیده کارِ منو ریده
اونا ده تایی جمعن با دوتا چخوس
ذلیل، بی جنم
من ده تایی اینورم
هر شب دو تا رو زمین میزنم، هه
اینا میان گله ای یه هفته
ولی ماهِ دیگه تنهایی منم
اینا هنرمندن بگو بیان
نیاز داره به بنایی عنم
بگو عکسِ خودشو بسازه
بگو بیاد وسط کُلشو ببازه
بگو وقتمو تلف نکنه بره
تو همون لاینِ خُلشو بتازه
میفروشن هزار تا تهش
تازه هشت نفری بابک بخور
من با یه لاین خوارشو میگام
هه، جواب میدن با چَک سوال
حقمو پس بده برم
منم حالِ نمیکنم با فرم زرت
وقتی ولت میکنم راحت میشی
حس میکنی کرده گربه ولت
زیقی عن، کله کیری
هر وَر بره گله، میری
ذلیل خان تو رو چه به این حرفا
تو تازه باید زن بگیری
اوو، ببین فاصله رو
الآن وقتِ پاسه نرو، هه
کارش تموم شه مالِ توئه
چون من نمیخوام رقاصِ عنو
اثرات سیگار گیاهی
با 48 تا آبجو میشه این
یه تپل خز بیار فازشو بگیر
انگار نشستی پیشِ کیم
کارداشیان، رکب زدن داداشیام
من اعصابِ تلفن ندارم
زنگ نزن اگه کار داشتی باهام
من خودِ ردم
بخیه خورده رو مغزم و بد جلو بقیه
وقتی ازت رَد میشم با صد تا
بگو اون آدم بد جلوتریه
الحق چیزِ خریه، برزخ شده، مغزت یه وریه
قلبت شده نَسخ پریه
برمیگردی به جایِ اولت
سهمت همون که پَس میزدیه، Yeah
(سهمت همون که پَس میزدیه)
(سهمت همون که پَس میزدیه)
♪
آ، میگه یکى کمه، کم بِهم ندین
ولى جا داف رو تختِش عمه مهین، هه
یه مشکى بور مال بزرگتراست
شما رَد میدین اگه سَم بزنین
دُخیا لخت شن فایده نداره
خودتم کون لخت باس بدویى
هنو سنده اى بى استعداد
با این که پر از ماسک و گوهى
باز منو دیدى کم رو شدیا
چون میدونى میگیرم اول رو خودیا
اگه به چاقالا حقوق میدادن
تو قفس نمیجنگیدن ابرو اُوبیا، هه
اگه پشماتو خوب میزدى
بیخیال میشدى مدل فر ریزیو
خوب بودى یه جور میکردنت که
یادِت بره تو فمینیستیو
این جورى خز و خِلال دندونى
عینِ بازیکن الهلال عن بودى
بد اَدا و بد بو، بى نمک
ولى دارى فازِ رئال بدجورى
این جورى داغون و زمخت
نمیتونى بزنى تو مُخ
جیره خور، جیره خوره
چه فرارى ریپورتى، چه وزیر و کلفت
آزادی بیانه پَه کیر تو همه چى
عادت دارى گیر رو همه شى
تو که هر جایى خوب میشینى په
بیا یه سر این روئم بشین
دفعه بعد اسمِ منو
میارى تا تهش وایسا، نصفه نرو
کارى میکنم از هر جا رد بِشى
همه بگن هه پستهه رو
خندون جر میدم خشتکتو
به ما نمیخورى اشک گوه
رو تخت من انیمال بیشتره
از مهمونى شمشک تو
زاویه بسته میزنم
هوادارا وصلِ این تنم
انرژی هسته اى منم
ولى زن شوهر دار دست نمیزنم
من خودِ ردم بخیه
خورده رو مغزم و بد جلو بقیه
وقتی ازت رَد میشم با صد تا
بگو اون آدم بد جلوتریه
الحق چیزِ خریه، برزخ شده، مغزت یه وریه
قلبت شده نَسخ پریه
برمیگردی به جایِ اولت
سهمت همون که پَس میزدیه (yeah)
(سهمت همون که پَس میزدیه)
♪
من هر وقت که چشم وا کردم
بودم انگار تو برزخ
نه راهِ پس، نه پیش همش
یهو برق رفت
پَرت اَ جامعه حتى پرت اَ هدف، yeah
من هر وقت که چشم وا کردم
بودم انگار تو برزخ
نه راهِ پس، نه پیش همش
یهو برق رفت
پَرت اَ جامعه حتى پرت اَ هدف، yeah