نصف شبه، من پهلوی رفیقم
زدم بیرون که حالتونو ببینم
دم خور آدمای نو بشینم
اگرم شد، یه چیزی یاد بگیرم
این بیرون ولی بوق بود و بوق
بوگند لنت بود و دود بود و دود
من ولی نویدم اهل دود نیستم
بی سرفه، بچه تهرون نیستم
آهنگای جدیدم و تبدیلم تو جیبم
یکی دو جایی دیدم که لباسامو پوشیدن
از ماشین کناری هم آهنگمو شنیدم
ولی هرچی بزرگ میشم هنوز کوچیکم
ساکت، رو صندلی شاگرد
کنار همه آدمای عاشق
با دونه ریزا، دونه درشتا
رفیقم انداخت تو بزرگراه
تندم و هنوز، تیزم و جوون
تو راه بندون شهر گیرم هنوز
بزارین یه قصه بگم بتون
حالا که جمع شدین به وقت نون
تندم و هنوز، تیزم و جوون
تو راه بندون شهر گیرم هنوز
بزارین یه قصه بگم بتون
حالا که جمع شدین به وقت نون
تند میری خط چینا یه خط میشن
جمع میشی آدما یه کس میشن
رک بگم این بیرون دشمن نیست
هیچ عشقی، حاصل کشتن نیست
بگذریم! توی فکر نریم
بگردیم دنبال یه چی قیمتی
یه فکر نو، یه شکل نو
شبیه من، شبیه تو
راه میریم با این چرخ گردون
با بنزین گرون و نفت ارزون
راه میرم با دست خالی
به وقت نون یعنی وقت بازی
بازی بده من، من بازیکنم
زمین بده تو رو هوایی کنم
هیچی برام از این قشنگتر نیست
رفیقم، انداخت تو کمربندی
تندم و هنوز، تیزم و جوون
توی راه جاده اسیرم هنوز
بزارین یه قصه بگم بتون
حالا که جمع شدین به وقت نون
تندم و هنوز، تیزم و جوون
توی راه جاده اسیرم هنوز
بزارین یه قصه بگم بتون
حالا که جمع شدین به وقت نون
هی بری جاده ها خالی میشن
قیرا میرن، همه خاکی میشن
دور از آدمای بی آرزو
نزدیک به ندای بیا بخون
مسافر منم که یه جا بودم
ولی این یه جا شد هر روز عوض
قطره های من صدا بودن
قول دادم خشک نشم، از رو نرم
کارونم، فارسی پل کابلی
یه رود کم آب، همه جا جاری
این خشکسالی وقتی که گلم میکرد
خاکریز رودخونه لهم میکرد
منگنه شدم لا سبز و قرمز
منزجر شده از هر دو جبهه
به سفیدی صلحم سربلندم
رفیقم، این دفعه مرزو رد کرد
کندم و هنوز، پیر صبور
نون بعد رفتنش میره هنوز
این بود قصه ی دلم امروز
یه روزی جمع میشیم به وقت نون
کندم و هنوز، پیر صبور
نون بعد رفتنش میره هنوز
این بود قصه ی دلم امروز
یه روزی جمع میشیم به وقت نون
نون واو ی دال! فارسی!
این صدای دیواره!