یه دنیا ساختم از وهمم
اونا که مسخره میکنن نفهمن
فراری از رویاهان، من برعکسم
دوس دارم زود بند بیاد نفسم
اکسیژن سوختنیه، الکم هست
جای سوختنیا رو میشه عوض کرد
جانی و میگرن و تیریپتان
خیلی وقته که تو این چرخم من
یه دقه وقت، بده که سگ
بشم بگم چقدر دلم، خو گرفته به این مریضی
سندرم تنفر از پولدارا
یه نژاد نادر از بولداگام
تو سنگ پودر میکنی، من استخون
چرت میگی اقلا درست بخون
فهموندن واقعیت حرص نیس
خوبه میدونی گم شدی تو یه ماتریکس
عاشق صحنه ها و ژستی
چجوری سیگار بکشی میشی سکسی
تو اونو یاد گرفتی ما اینو
از قرصا انتخاب بکنیم آبیو
نفهمیم نمیدونیم داغیمو
میبینی؟ شاکی، شاکی از قاضی شد
نود و نه درصد، فدای یه درصد
مگه از دوازده تا صفر بفهمن
شوک بشن، خیلی فکر کنن جوک بگن
تهش هیشکی نی تخمشم
چندتا بشکه نفت، میخوریم دورهم
یا پول میگیرن یا کشته شن
واقعیتو تو اون جعبه ی برقی
سخته بفهمی
دیش یا آنتن، جفتشون نجسن
بترس از اسمم
خبر خوشم واسه اهلش
یه موج جدید میاد به وقتش
نسلای بعد میفهمن موش نیستن
معلومه تو همه آزمایشگاها پول میدن
پولم ندن، دون میدن
نگران نشو، من خوب میشم
ولی من خوب نیستم. نگران نشو من خوب میشم. ولی من خوب نیستم. نگران نشو. من خوب نیستم
بده سم، با این هوا باید به آخر برسم
چیزی که نکشه قوی ترم میکنه انگار زیر پرسم
سینه پر درد، دود، می پیچه تو گلوت
همش سرفه، اهه، هر روز بسوز
نسخ شیم، نسخ زندگی
هفتاد درصد آب و تشنگی!
این همه زمین، این همه کوه، این همه دشت؛ میزنی باز حرص چی؟
فکرشو کن، فکرشم
میده آزار منو توی نصف شب
زمانی که بیدارن فقط نصف شهر
من رو کاغذ می چکم تا قصه شم
فکرشو کن هنرمند، با لبی زخمی
یه نامرد با پیرهن، با عکس تختی
یه لیست پر مشکلات، با کلی سختی
تو بد جایی اومدی، توی بدبختی
مردم یه جورین، انگار اومده قحطی
زندگی تو جمع، با افکار شخصی
این یعنی خوشبختی واسه تو
واسه خیلیای دیگه بدبختی
با صلح میجنگن، باشه
بهشت، جهنم، باشه
یه دکمه میزنه، راکت تو آسمون و دست یه بچه کلاشه
از یادمون بردن کی بودیم
به یادمون دادن کی باشیم
یادت نیس کی بودی، نمیدونی کی هستی
حالا میخوای کی باشی؟
صورتای یخ کرده رو میبینم، آسمون خراشای بی روحو
آدمای بغ کرده رو میبینم که یادشونه دیروزو
که یادشونه دیروزو، که یادشونه دیروزو