تو روزگارِ من که نفس زندانیه
لعنت به من اگه نجنگم یه ثانیه
امروز همینه، زندگیم رو آبه
تمرین غرق شدن میکنم مادر
من کلی حس طلب دارم پشت هر نگام
کلی از قصد تو صف هنوز بازه دست
شما نمی دونید اسم واقعیم چیه
یا این که این شعرارو میخونه اصلا کیه
تویی که تو شهر خفه خونی، لال
یا توی مصلحت خواه با گوش های کر
توی بی ثمر
توی خاک نشین
توی بی خطر
تو نفهمیدی نه
تو که چسبیدی به ریشه ت از ترس برگت
واسم مهم نیست، زندگی یا حتی مرگت
فهمیدم با صدای باد ریشه زنجیر برگ با نقاب خاک
نمیدونی مادر
چه تلخه این سفر
اگه نزنم به راه یه بازندم
من تا ابد با غیابم پیشت حاضرم
شرط های عمرمو رو نرم نمی بندم
واسه تحقیر ضجه های این تنم
من خاموش بهترین، بهترین منم
این من نیست، صدای قافله س
از اینجا تا اونجا که منم کلی فاصلس
رودهای درد، جریان مرگ
حالا، حالا، حالا، حالا، حالا حالم سنگ
با سوزهای سرد، به ناکجا ببر
حالا، حالا، حالا، حالا، حالا حالم سنگ
رودهای درد، جریان مرگ
حالا، حالا، حالا، حالا، حالا حالم سنگ
با سوزهای سرد، به ناکجا ببر
حالا، حالا، حالا، حالا، حالا حالم سنگ
موج های خروشان، دریا، کوه ها، دامنه ها، قصر پریا، تریاق
من رو این تنم نگاه کن دریاب
پادزهر جاده های پر از سرما
من تو حجاب نمی میرم
فقط یه سرفه بالا میاره همه عمرمو رو عرفت
پدرم، مادرم، برادرم، درسته بلعیدی
نوش جونت هرچی افتخاره شغله
لباسمم بکن
تنم یه سربه، یه سرطان که لخته
به قول قرص پشت پیرهای خم
شب بگا تا صبح بعد سیر پا بشم
بازم درد بده که بی مایه فتیره
که توله کفتار نگه شیر ناله کرد
علی نمی مونه علیل لال درد
دل بهت ندادم ذلیل پارشم نباشی، آه
یه قطرم جدا می شم از رودهای خشمت
من پرواز قله ام
کوهپایه پشمه
مادرم کجاست، لالالا
من شریان شرارتم به جای شرمت
با توام سرباز حرفه ای جنگ
ترسو ترین شجاع قصه بی درنگ
شمشیر من، سنگینه واست
مضحک ترین شوخی زندگی من
رودهای درد، جریان مرگ
حالا، حالا، حالا، حالا، حالا حالم سنگ
با سوزهای سرد، به ناکجا ببر
حالا، حالا، حالا، حالا، حالا حالم سنگ
رودهای درد، جریان مرگ
حالا، حالا، حالا، حالا، حالا حالم سنگ
با سوزهای سرد، به ناکجا ببر
حالا، حالا، حالا، حالا، حالا حالم سنگ