اه اه این همه راه اومدیم این همه زمان گزشته رسیدم سر جام هنوزم سر پام وعده ی عسل و ظرف طلا دروغه همش زهر ماره تلخی تو کام مینوشمش با عاشق مسئله باوره این تن یه ابزاره کنترل تو سره یادمه بال داشتم که پر پره ازم گرفتنش پس میگیرم بلاخره فکره من پروازه یه جا دو نفره سه یا پنج یا هشت یا سیزده تا که باشن همه عشق من پروازه یکی باشن همه این همه رویامه تو فکر میکنی کمه یه نمه ممه رو کن بشم از این فضا دور همه رو جادو کردی تو با چوب هالیوود بریم جلو بزنیم بوق همه واق واق دروغ من این ذهن و خالی کردم هی نکنین شلوغ رد میشی باز میزنین بوق من قبولم تو کارنامم میرم راهم تا که بشم محو تو غروب مثه لاکی لووک مثه ایست وود خط افق ینی هومن پخشه بعد دوتا روی ضبط سته ضد ضرب وقتی خودم تشنم بسازم تشنه لب کسی پشت گیشه نیست همه وایسادن صف این تصویر تو پوستره میزنه تورو گول میشی یه سرباز میکنی قبول دسته دسته هست رته رته تته بمب از بالا میچکه تا کل تصویر بشه خون (ما الان تو قبریم مردیم، وقتی که مرگ اومد خلاص میشیم، ما الان تو قبریم، مرده ایم، مرگ فقط یه در قدیمیه که به یه باغ بزرگی وا میشه) بعد من همه میشن آزاد مهم ازاد زیستن بود نه رسوندن ازار دورم سیم خار دار هی دارن با خار کار شتر سینه کینه شترم که خار خار رد میشم تو این برهوت جا میزارم کود تورو نمیدونم من میپیچم ملکوت اونجا که عقل میزنه سوت اونجا که دل میکشه هوه نوشته ها میرن تا تموم شه تو سکوت بی حرکت ساکن ابر متراکم توی جریان توی باطن حقیقت محض حاکم توهما دورن تصویرا پر نورن دنیای بعد لمسه تا ابد تو این خونم تا ابد تو این خونم تا ابد تو این خونم تا ابد تو این خونم تا ابد تو این خونم