یه روزی میرسیم به قُله
یه روزی میرسیم به کُلِش
یه روزی میرسیم اون جا که دیگه داداشا نرن
هی نگی میرسیم اون بالا ها به هم
یه روزی میرسیم
یه رفیق داشتم من أ داداش نزدیک تر
همش از آرزوهام باهاش حرف میزدم
چند وقت که تو خونشون زندانی بود
میرفتم پیشش بدیم زدبازی گوش
بهش گفتم میخوام بشم مثل سیجل
گفت باور بکن که برسی مرد، الان
سیجل شده خُب داش سیاوش
ولی اون رفیقم دیگه پیش ما مثل که نیست نه
اسیر شهر شد و قلبشو شب کند زود
نمیدونم با خودش چند چند بود
همیشه شَر بود و کم معقول
آخه با عاقلا نمیشدم من اصلاً دوست
دوست داشتم همیشه باش لبِ خط باشم
اراده بکنیم یه آن همه نباشن
بعد دیدم صخره ی لبِ پرتگاهشم
من دیدم علت همه درداشم
به قول حاجی تهشم که همه بلدین
رفت زیر خاک و موندش غمِ ابدیش
از اونور پرده هم که اگه خبری
کسی داره بگه اینور ما همه هَولیم
اون شب به جای اون میشد من باشم
فرشته ها نمیدونم چی شد رحم داشتن
شاید خواستن بمونم و قصه اشو بگم
آخه کلمه ها نمیگیرن حسمو یه کم
یه روزی میرسیم به قُله
یه روزی میرسیم به کُلِش
یه روزی میرسیم اون جا که دیگه داداشا نرن
هی نگی میرسیم اون بالا ها به هم
یه روزی میرسیم (یه روزی میرسیم داش)
میگی میرم، میگم نه نمیتونی تو
مگه تو این دنیا چه قدر ما میمونیم رو اوج
میگم اگه بری بدون منم باهات میام
تو اتوبانِ جهنم، توی راه بگیرم تو رو باز تو بغلم
بگم رفیق کی شدی رو سفید
پاشو بریم پیش خانم دکترمون
میگن چندتا جدید آورده بکنیم دوباره پُر دورمون
مثل ایام قدیم که عیاش بودیم
میشد پخش باز همین پولا هر جا رو میز
دنیا زشت و ما نقاش بودیم
هر جور داشی ماها کل باش زوری
نمیخوای هم برم سر کمد
یه بیست سالشو بیارم بریم برا یه بطر
خودمون کج ولی لیوانا صاف باشن
دو تا آدمی که شبو میخوان الاغ باشن
جونِ من دیگه بعدی نباش
تو که دیدی پری جون
چه قدر اشک ریخت براش
واسه زندگی وقت کمه، مُردن زیاد
بدون بدیش بره دیگه عمرا بیاد
داستانامون انقدر کثیفن
تو بری بکنم برا کی تعریف من؟
جدی گرفتی بیخودی ولش
یه روزی با هم میریم جهنمو میکنیم بهشت
یه روزی میرسیم، میرسیم
یه روزی میرسیم، یه روزی میرسیم
قدیما همه دور هم بودیم ولی الان
دونه دونه دارن میرن مثل علی روان
باباش گفت نامردی ازش نگی برام
گفتم بهش میگفتیم علی مرام ما
همین چند روز پیش زنگ زده بود
مامانش سر خاک بیچاره هنگ کرده بود
یا داداشم نوید که دامادیشو ندید
خنده هاش با منه، به یادشم عجیب
تلفات داده ده بار تیم
خیلی درد کشید ولی بود یه مرد آرمین
میکنه منو این افکار گیج
آره مسیر زندگیمون بد مارپیچه
نه حسام باهاش زدم دو دور حرف
خیلی مشتی بود آخرش رو موتور رفت، حیف
میگن اون لحظه چیزی نفهمید
حیف شد آخرش با هم یه دیزی نزدیم
رفیقا دورم کم مثل گل پَر پَر
واسه همین منم چند سالیه شُل کردم
نه میکنم دیگه رول هر شب
به یادِ گذشته ام دنبال دور برگردونم (برگردونم)
همین الان بدو تلفنو وردار
با رفیقت کینه ای هست
ولش کن و حرف باهاش بزن
میدونم شده این حرفا کلیشه
ولی یادت نره نمیدونی فردا چی میشه (نه)
یه روزی میرسیم (آره میرسیم به هم)
(میبینی تکمیله تیمِ من)
یه روزی میرسیم (وقتی رفیقت میره زیرِ قبر)
(قبلِ این که بشه پیرمرد)
یه روزی میرسیم (آره میرسیم به هم)
(میرسیم به هم)
یه روزی میرسیم (میرسیم به کلش)
(چیزایی که دوست داشتیم، نوک قله)
یه روزی میرسیم، میرسیم
یه روزی میرسیم، یه روزی میرسیم