Kalbimi sök git, duygular çöp gibi
Anlattıklarım özüm, basit bi' söz değil
Asitli köprü, sırat şu an altımda
İncelsin kopsun ip yüzünüzü görmiyim
Ömrüme törpü girdiğim her diyalog
Çalsın şarkımı kırık tuşlu piyanom
Eşliğinde oynanır her gün aynı tiyatro
İzlemicem artık yani bilanço fiyasko
Beynim mahremiyet bölgem, göstermem
Ama cehaleti öldürmeden ölmem ben
Görmeyenler göz istiyo körlerden
Yaz vakti yorganı üstüne örterler
Öterler her diyardan etkisiz, değersiz
Faaliyete geçmiyosa tepkiniz de yersiz
Menzilimde boş ağızlar estirir de telkin
Biri gelir ve biri gider, bezdirir bedelsiz
Uzak durun, yaklaşmayın
Bu sokak dar sana, bana, ikimize
Dünden beri ben bambaşkayım
Yürüyorum düşüceğimi bile bile
Uzak durun, yaklaşmayın
Bu sokak dar sana, bana, ikimize
Dünden beri ben bambaşkayım
Yürüyorum düşüceğimi bile bile
İnsanlar duymak istediğini duymak ister
Konuşmak ucuz ama biraz sus da dinlen
Dünyayı olduğu gibi görmeye mahkum oldum
Cezam müebbet, çıkışım yok bu hapisten
Çünkü aynı deliğe tıkarlardı eğer kaçsaydım
Yufka olsa yüreğim yüksek derecede kaynardım
Karanlıkta göz açmayı öğretendir aydınlık
Masumiyet maduriyetin tek kaynağıdır
Zarar verir diye duygularımı kesip attım
Sonra vicdanım uykularımı esir aldı
Sevgi hissim yetim kaldı, evet
İnsanlardan nefret etmek için tanımak yetip arttı
Tabi kazanmaktır her yarışı tek hedef
Ama çoğunlukla kaybettirir denemek
Aylakken, koza yapmamışken tırtıllar
Ezoterik ömrünü tamamlayan kelebek
Uzak durun, yaklaşmayın
Bu sokak dar sana, bana, ikimize
Dünden beri ben bambaşkayım
Yürüyorum düşüceğimi bile bile
Uzak durun, yaklaşmayın
Bu sokak dar sana, bana, ikimize
Dünden beri ben bambaşkayım
Yürüyorum düşüceğimi bile bile