Ama bil
Bu dünya ben değil
Bu dünya kendinde değil
Ve veda
Ne sen
Ne ben
Ne de günde bulduğu
Nedenleri bilmek istemezdi kader
Sürgün olurken
En uzak şehirlere
Kırık hayallerinin üzerinde yürüdüğün
Çıplak ayaklarla
Utanmadan veda şarkıları mırıldandığın
Çatlak dudaklarla
Bahtına hiç aralıksız yağan katil yağmurlarla
Terk et şehri tamam susabilir zaman
Masallar anlatılan en mutlu gecenin
Huzur sabahında
Yağmurdan bir çatı arasına saklanmış
Bir serçe ıslığında
Duvarlara yazılmış anlam yüklü satırlarla
Terk et şehri
Tamam zaman tutabilir kolundan
Ne sen
Ne ben
Ne de günde bulduğu
Nedenleri bilmek istemezdi kader
Sürgün olurken en uzak şehirlere
Bitsin bu ızdırap diye beklenen
Saatlerin karanlığında
Yıldızların ışıldamak için
Birbiriyle savaştığı boşlukta,
Bir düşüncenin içinde kayboluş masalıyla
Terk et şehri geri dönme ama bil
Bu dünya benim değil
Sayfalarca iftira yazılan
Ama hiç açılmayan mektuplarla
Belki yine geri döner diye
Düşünenlerin yokluğunda
Katil kışların soğuğuna dayanamayan
Vicdansız kuşlar gibi
Terk et şehri geri dönme
Bu dünya benim değil
Ne sen
Ne ben
Ne de günde bulduğu
Nedenleri bilmek istemezdi kader
Sürgün olurken en uzak şehirlere
İlk göz ağrın ilk sevgin ilk yenilgin ilk kavga
İlk pişmanlığın ilklerin ilk zaferin ilk madalya
Hiç sapma son sürat gittiğin yolda terk et şehri
Çünkü ben gelemem ama bil
Bu dünya kendinde değil
Dargın yürekler barıştıran gönlünün battığı ummanla
Önce aşkım sonra düşmanım dediğin yalanla
Belki de en önemlisi zamanı alıp yanına
Terk et şehri ama bil
Bu dünya ben değil
Bu dünya kendinde değil