Gel gel gel geceden korkma gel
Sessizce gül biraz
Bana gülümse
Neşelen biraz
Gece kör karanlık korkma gel herşey gönlünce olsun
Dene ufuklara dalmışın derin düşüncelerdesin yine canım
Bak benimde kırmızı akar kanım bu öfken kime
Biraz rahat tut gönlünü rahat uzan şu çime
Sevgiler dalda yaprak gibi elbet birgün düşecek
Elbet şans biraz cilve yapıp zaman zaman küsecek
Gülümse biraz geleceğe ışıklar saçsın tadalım
Deniz kıyısında oturup yıldızlara bakalım
Her gönülde bir melek yatar değişik çiçekler ayrı
Ben sözümün eriyim elleşmeyin değişmem gayrı
Durma harekete geç hemen çabuk geçecek zaman
Yerinde dursa söz söyleme boşver bıktık aman
Hepsi aynı kan aynı can aynı damar
En kral delil inandırırmış derler baba bi şamar
Uyuma sakın uykuda kalma kimsenin ahını alma
Düş kalk bin kere ama hiçbir zaman çalma
Bekle babam bekle kardeşim bekle sevgilim
Bekle ailem bekle dostum hep hasretler çekmişiz
Karanlıkta kaldığımızda bile hep el vermişiz
Aşkımsa çok büyük sanki delirmiş bir dervişim
Uzakta durmuşuz hep adi ve kalleşlerden
Aydınlığın peşindeyiz abi ve kardeşlerle
Itler hile yaparken biz hep cesur ve mertçe
Hayat namert hayatta mertlik ölmez istesende
Bunaldım isteklerden bunlardan kaçmak isterken ben kendimden uzaklaştım gittikçe
Uzun bir seferdeyim sanki defterimde yer yok
Gönlümde yer çok ancak gerçek gönül bulmak çok zor
Bunaldın sende gönül herbiryerde sahtelerden
Günaydın dersin bugün ancak yarın başta mermer
Anlattım kaşlarımı çatıp hep gönlümden kurtardım
Ve sanki bir çiçek vardı da onuda ben kopardım (ne!)
Dönmeyen bir değirmen zorda kalan biçareyle beklemekte rüzgarı fırtınam tek çarem
Yırtılan son perde sahte yüzler ardında
Ifadeler yanlış yalan ve iftirayla
Yalancı itinayla düşünür ve ihtirayla düşürür
Ve leş yiyenler intikamla üşüşür
Güneşse saklamaz gerçeği bir bakan birdaha bakar
Güneş misali yakar yaklaştıkça her bedende kalp mi var
İnsanın içinde olmalı mertlik zorla güzellik olmaz
Yerinde oturup beklerken elbette zaman dolmaz
Dolmaz inan zamanında sulanan çiçek çabuk solmaz
Kurak yanlışı kardeşlik için burası son durak
Beklicen ağaçtan düşen yapraklara bakıp kalbine eklicen
Ağlıcan kendi bakışını kendin sağlıcan
Durma şimdi panik yapmadan yürü işte tarla
Yonca tarlası görmüş köpekler gibi harla