Farzet gülüm dökülen yapraklar ayrılığın son parçaları
Sabret gönül sabret belki tekrârı olmaz ayrılıkların
Çok zor günüm zor oldu bak tekrârı yok bunun
Geçmişe bilet kesilseydi cam kenarını ben alırdım dünün
Sonsuz olsaydı anlar hep ağlardım yaş bitse bu gözleri dağlardım
Yapabilsem çenemi de bağlardım sevseydi beni hayat anlardım
Küsmek çözmedi bir çok şeyi ve konuşmak yetmedi bir çok kez
Ben denedim çok kez dertleşmeyi ve şimdi unuttum tüm ezberleri
Korkun benden çünkü dinle kendimden ben korkarım önce
Yaşadıklarımı bi' bilseydin inan korkardın benden, benden önce
Taş oldu kalp has düşmana pas oldu dosta inandığım az oldu
Hazır olsun nevaleler eğlenelim ben bu yolda ailemi kaybettim
Gözlerim ağlar yalan hayat bitmeden koş ki yetiş yarına
Kurtaramaz beni gecelerin eline kalan bütün hayallerim gibi
Farzet ölümden korkmadı kalbim kim geri geldi ki hangi gün hangi
Yaş tahtalara basar düşer eline kâr kalan rüyaya küser zaman
Gün bugün bıraktım kendimi düne günlerim tutarsız göz göre göre
Yalnızım, kapalı kapılar o kapılar çalmaz olur eğlence bitince
Çaldılar çocukluğumdan bana yığdılar tüm ödevleri ve ben daha yeni bitirdim
Son ödevimi geç oldu anladım hayat bi okul değildi
Kastır sen hadi kastır belki bi derdin olur yalandan ağlarsın
Bok at herkese ve de sil geçmişini ve gizli bi tökezlersen anlarsın
Yeşil ışık herkese yanmaz çocuk off
Ben eski polyannayım aklım çok sen daha yeni doğdun ah uçma çok
Ahımı almayın bitti fazla yok
Mandalina kabuğu sakladım ah yıllar bana alaycı baktı ve her gün
Kendi kabuğumda sakladım ay bana doğruyu söyledi her gün her gün
Kimi gün karıştı aklım hemde karmakarışık aşkı kalbine gizledi
Aykız sende tökezledi ve şimdi yeniden yazsak geriye gelir mi
Boşver gönül boşver doğru söyleyeni buralarda komazlar
Oyunlar oynadı ve gerçek aşka kondu bu günlüm onlar anlamazlar
Kaybettiğinde gayretlerinle ayakta durdu bu tembel kız
Başardığım şeyler var ki gözle görülmez zaman sonsuz tutsun buz