Təklik aydınlığa xidmət etmirsə, əbəsdir Tutdum nəfəsimi, ciyərlərim səsini kəsdi Hər kəsin dərdi özünə bir dəvədir Min o dəvənin boynun tut Qorxma bu sənin oyunundur Çək çək dərd (Çək-çək dəəərd) Çək çək dərd (Çək-çək dəəərd) Çək çək dərd (Çək-çək dəəərd) Çək çək dərd (dəəərd) Bəsdir daha, çəkdin dərd (dəəərd) Bəsdir daha, çəkdin dərd (dəəərd) Bəsdir daha, çəkdin dərd (dəəərd) Bəsdir daha, çəkdin Ayıqla pirinçin daşını, qumla asan oyun olmur Sən də sevmirsən asanı Qırdırdın və Öldürdün və Götün var indi saxla zamanı Tutanda həyatın çəmini çıxırsan çənindən Boşdur kəlimən Danışmaq gördüyünün haqqını vermir Sən qanını soyut və sərinlən Hamımız eyni dünyada kölə Hamımız eyni dairədə dövrə Hamımız eyni bir evdə qoca Hamımız bir oyuncağa görə Hamımız gözü yaşlı bir uşaq Hamımız axtarır isti qucaq Sonda hamımıza soyuq otaq Sonda hamımıza çatacaq vaxt Hamımız eyni dünyada ailə Hamımız eyni səmada günəş Hamımız eyni çəməndə görüş Hamımızın yanağında gülüş Bəlkə bu oyunun sonunda bir işıq Bir işıq var O da sənsən O da sənsən O da sən Hər kəsənin dərdi özünə bir dəvədir