Ömrümüz anlardan ibarətdir
Bir an bir həyatın
Zamanın genişliyində bir toz dənəsi kimi önəmsizdir
Bir tarla torpağın arasında bir toz dənəsi görünürmü?
Bir qum səhrasında bir qum dənəsi yox olarsa, nə dəyişər?
Qum səhrası azalarmı?
Daralarmı?
Əlbəttə, yox
Bu, bizim üçün belədir
Biz önəm vermirik bir qum dənəsinə, torpağın bir tozuna
Həm də ömrümüzün anlarına baxmırıq, saatına baxırıq
Gününə, ayına, ilinə baxırıq
Hər il bir yaş qocalırıq
Bunu düşünürük
Saatımız keçir, ona baxırıq
Dəqiqələrimiz də bəzən diqqətimizdə olur
Ancaq anlarımızı heç anmırıq
Unuduruq
Həyatımızı təşkil edən anları unuduruq
Hər şey bir anda baş verir
Nəfəs bir anda çıxır
İnsan bir anda aşiq olur
Bir anda bir baxışla nifrət edir
Bir anın hökmü böyükdür
Bir an zamandır
Zaman cənnətə yenidən qayıda bilmək üçün bizə verilən bir nemətdir
Zaman nemətdir
Bu neməti başqalarına, yəni başqalarını araşdırmağa sərf etməkdənsə
Özümüzü araşdırsaq, nə olar?
Öz çiynimizə şeytanın yüklərini yükləmək bizə lazımdırmı?
Nə qədər ki zaman bizim üçün nemətdir
Əlimizdən çıxmayıb, bu yükləri bir-bir çiynimizdən ataq
Yüngülləşək
Cənnətin yolunda qanad olsun tövbələrimiz
Çünki "cənnət" əski türkcədə "uçmaq" deməkdir
Cənnət — uçmaq ağır yüklər və mənəvi yüklə olmur
Uçmaq tövbələrlə, arınmaq, sıyrılmaq, nəfsin qınından çıxması ilə olur
Sabah mütləq xoşbəxt olacaqsan
Öz qıt təvəkkülün ilə məchul sabahlarda axtar qəlb hüzurunu
Ey, ey, ey, ey!
Orada gözləyən (Biri)
Biri varmı məni?
Ruhu səsləyər: "Gəl"
Deyər: "Qalx, gəl geri"
Keçəndə vaxt, iş işdən
Çalış, olma sən ortada qalan
Ətraf mənfəətini güdər
Üzdə gülür, amma içləri saxta (A-ah)
Nə qədər yıxılsan da, geri qalx
Qazıdım dırnağımla, bəri bax
Mənim yolumdan dönməməyim bir inad
Amma yolları köndələndir, diri qal
Göylərə yüksələndə silah
Daha aşağıya enir axı bu rifah (Ah)
Toxumunu sökün, atın nifaqın
Sonumuza qalıb axı bir addım (Bir addım)
Nə zaman gələr bu qəlbə bahar
O zaman sualların cavab tapar
Nə zaman gələr bu qəlbə bahar?
Ah, ah