Doğar büyür insanoğlu, bilmez, anlamaz da İçine düştüğü bu dünyanın, karanlığın Dili hiç olmaz, konuşmaz ki, anlatsın bu sancıyı Canını yakar nefes alıp vermek, söyleyemez Ne ilk ne sondu, zordu Sarardı soldu çiçekler ölüm gelince Yerine kondu, bir tutam gözyaşıyla Yankılandı duvarlar Yarım kalmış hüzünle Yerine kondu, yarın olmasa bile Neyin peşindeyiz, sorma Bu yalan, bilinmez zamanda İçine düştük bu dünyanın, karanlığın Canımı yakar nefes alıp vermek, söyleyemem